Այն ոգեղեն հավաքականությունը և այն, ինչ ցույց տվեց էապես հասունացած հայությունը, գումարվում է փոքր քայլերով հետ դարձող մեր հայրենակիցներին: 
Աստված լսում է մեզ, և հայ շինականությունը, որ պարտադրված է զենքի դիմելու / հիշում եմ Մխիթար Սպարապետը/, համաձուլվածք է դառնում: 
Մնում է մնալ հայմետ ու չվախենալ ոչ մի բանից: 
Կարծես թե հեռու չէ այն օրը, երբ նաև սա կհասկանանք ու կփոխվեն բոլոր խաղաքարտերը.
- Ամեն օրը մարտահրավեր է հայու համար - ապրելու և արարելու, և ամեն օր մենք արարում ենք ու ապրում ի հեճյուկս օտարի:

Հետ եկե՛ք տուն՝ արջատերերի կղզի:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել