Այսօր կարդում եմ լրահոսը և նորից մի քիչ թոթափած օգոստոսի սկզբերի լարվածությունը ` բոլորը քննակում են ներքին հարցեր :
երբ ուզում էի հասկանալ ` թե ինչու մինչև հիմա չեն եղել մեդիա միջոցներ, որոնք ինչ որ կերպ կազդեին դիպուկահարների վրա և կասեին իրենց ասելիքը այդ մասին` եկա մի եզրահանգման
- նախ որ առավել պոպուլյար լինելու համար օգտոգործվել է <<լուրը առաջինը հանրությանը հասցնելու մարտավարությունը և դրանով ստեղծվել բացասական տրամադրություններ և անկում: և որքան որ հիշում եմ` չեն եղել ուղերձների տարածում այս թեմայով , ինչ այս ամենի մասին հայկական մոտեցումները չի հասցրել այլ երկրների պարզ քաղաքացիներին
- երկրորդ- ունենալով հաղթանակածի սինդրոմ բաց թողելով նոր վտանգների վերսկսման հնարավորությունը ` առավել զբաղված ենք եղել ներքին քննարակումներով և այսպես քսան տարի
մի քանի օր է ինչ շնորհիվ մեր զնվորների և բանակի գործունեությունների ունենք լուրջ հաջողություններ և քանի որ հաշվարկ է արվում` թե քանի թշնամական գնդակ էարձակվել ու նվազման հաշվարկ է գրանցվում ` ապա ուժեղացել են ներքին << քլնգոցները>>:
չթերագնահատելով բարձրացվող հարցերի կարևորությունը ասեմ.
- մեր երեխեքը սահմանում են և բանակի վերաբերյալ ցանցակած քլնգոց/ որոնք երբեմն զավեշտ են առաջացնում/ կրակոց է մեր երեխեքի դեմ
-ցանկացած մեկ այս կարգի հրապարակում և զրույցներ շեղող/ խաղաղության երթ , հին տղեքի մասին բամբասանքի մակարդակի հրապարակումներ/ ցույց են տալիս թե որ ԶԼՄ ինչքանով էընդունել հարևանի մարտահրավերը և թողնում մեզ եզրահանգում անել
Կոչ եմ անում լինել սթափ ու զերծ մնալ ներքին հարցերի քննարկումից: Տևականորեն մեզ պարտադրվող պատերազմի վտանգի դեմ դուք ունեք ձեր կռվելու տարածքը ու ամեն խոսք զենք է
խորին հարգանքներով- արջատերերի կղզի
