«Եթե ինձ Աստված հնարավորություն տար գոնե մեկ օրով քայլելու, ես կվայելեի իմ ամեն մի քայլը, կյանքի իրական հաճույքները, կզգայի արևի ջերմությունը, մաքուր օդը, քամին, կքայլեի անձրևի տակ, ամուր կգրկեի հարազատներիս և ընկերներիս: Ամեն Աստծո առավոտ, երբ մարդը բացում է իր աչքերը, չի մտածում, թե ինչքան լավ է, որ արևի լույս է տեսնում, քայլում, զգում,շոշափում: Հիշեք, որ դա ինչ-որ մեկի երազանքն է...Պահպանե՛ք ձեր առողջությունը: Մարդիկ ցավոք կորցնելուց հետո են զգում և գնահատում առողջության կարևորությունը». Լևոն Հակոբյան
Մենք բոլոր ապրում ենք մեկ անգամ, եկեք այդ մեկ անգամվա ընթացքում գոնե մեկ անգամ իրար օգնենք: Ամեն մեկիդ օգնությունը կարևոր է մեզ համար:
Նյութի աղբյուր՝ http://www.facebook.com/photo.php?fbid=196006623845513&set=a.196006190512223.41278.196004607179048&type=1&theater
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
Լևոն Հակոբյանը 32 տարեկան է, ծնվել և ապրում է Երևանում: 14 տարի է, ինչ տառապում է պոլիարթրիտ հիվանդությամբ: 2009 թվականից գամված է հաշմանդամի սայլակին, չի կարողանում կատարել տարրական գործողություններ, ունենում է անտանելի ցավեր, ինչի պատճառով ընդունում է ցավազրկողներ, որն էլ իր հերթին առաջ է բերում նոր հիվանդություններ: Քնել չի կարողանում, 3 տարի է, ...ինչ տնից ընդհանրապես դուրս չի եկել` արևի երես տեսնելու և մաքուր օդ շնչելու: Միակ և վերջին փրկությունը հոդերի վիրահատությունն է: Նրան կարող են օգնել միայն Չեխիայում, Գերմանիայում և մի քանի այլ երկրներում: Նրան վիրահատելու համար հարկավոր է 40.000 եվրո: Մեր ամեն մեկիս քայլը կմոտեցնի Լևոնին իր երազանքի իրականության դառնալուն:Հաշվեհամար 1150012939310101 ՀԱՅԲԻԶՆԵՍԲԱՆԿ (ABB ArmBusiness Bank)


