Բարեւ Ֆեյսբուքի օգտատերեր

Քեզ կհեռացնեն քո արմատներից, իսկ ո՞վ է ասում, որ չորացած ծառն այլեւս չի ապրում: Նա սկսում է ապրել բնության մյուս բնակիչների համար՝ թռչուններ, միջատներ, մամուռներ...ու էլի մարդ: Գնա հազար լեզու սովորիր, էլի քիչ է: Իհարկե, ժողովրդական խոսքն ասում է.«Ինչքան լեզու գիտես, այնքան մարդ ես: Այնուամենայիվ բնության լեզուն պետք է հասկանաս՝ դա մշակույթ է, արվեստ է, իսկական ժողովրդավարություն ու քաղաքակրթություն է, չէ՞ որ իմ ու բնության կապն անմիջական է: Ի վերջո էսթետիկական հաճույքի կարիք բոլորն ունեն: Հիշելով իմ արածն ու չարածը, զգում եմ, որ մի օր ես էլ կչորանամ: Թող որ թեկուզ չորացած վիճակում, բայց էլի պիտանի լինեմ: Ինչեւէ, ես ժպտում եմ:))) 

Լուսանկարն արել եմ Թեղուտում:


Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել