- Հիշում ես երբ ես ու դու աղոտեցինք Աստծուն , որ երջանիկ լինենք ... ամիսներ անցան , շատ բանր փոխվեցին , այժմ գրեթե ամեն օր երկուսս էլ շնորհակալություն ենք հայտնում Աստծուն , պարգևած երջանկության համար , գուցե մեր սխալը այն էր որ չնշեցինք << Միասին>> բառը ...
- Սերը հարցնում է մահին ... Ինչու են մարդիկ ինձ այդքան սիրում , իսկ քեզ ատում , և նա պատասխանում է - որովհետև դու մի մեծ սուտ ես , իսկ ես իրականություն ...
- Եթե ակամա եղել է այնպես սիրել եմ մեկին , սիրել իսկապես , սիրուց տառապել ու լաց եմ եղել , իմացիր որ դա լոկ դու ես եղել ...
- Հավետ կորցրեցի քեզ ու տես էլ չկամ ... Վերքս նորից բացվեց ու մռմռումա ցավից ... Տես անդադար վազեցի ու չհասա ... Անհույս կոնչեցի բայց չլսեցիր ... Հրաժեշտ տվեցի լուռ աչքերով միայն ասեցի մնաս բարով ...
- Ես ինչպե՞ս ասեմ քեզ` ցտեսություն, Երբ իմ կարոտած,սպասելու սովոր Սիրտը ակամա լեզուս է կապել: Ես ինչպե՞ս մաղթեմ քեզ երջանկություն, Երբ դրանով ի’մ երջանկությանն եմ Պատրաստվում բարի ճանապարհ մաղթել:
Նյութի աղբյուր՝ http://melineblog.blogspot.com/2012/08/23.html
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել