Սկսվում է մի քանի վայրկյանեն եւ շարունակվում 2- 3 ժամ: Տարածվում է ցրտությունը դեմքի վրա: Հետո գալիս է էֆորիաններքին խոր բավականությունը ոգու` արթնցած, թեւառած, թռած բարձրորեն կյանքի վշտերի, նվաստությունների եւ միզերիաների վրա: Պարտականությունները, հրամանները օրենքի եւ մորալի թվում են մանր եւ հիմար պայմանականություններ,որոնց մասին չպետք է մտածել: Ծնունդ է առնում զորության եւ ուժի զգացումը: Միտքն իշխում է եւ կարող է ամեն ինչ անել:
Մի գործոն, հաղթական ուրախություն է հեղեղել մեր հոգին: Մորֆինիզմը ձգտումէ իրականացնելու առօրեայի իդեալը նիրվանա, քաղցր ինքնախորացում եւ անդորր: Իսկ կոկաինիզմը ձգտում է Նիցշեի իդեալին`հզորության կամքը-անձնավորության գործուն` հաղթական արտահայտությունը աշխարհի վրա:
Ազատ է, համարձակ, ունի անդուլ գերազանց զգացում:
Երջանիկ է,որ ապրում է:
Պակասում է դիսցիպլինե եղած կամքը:
Սեռական Նագունը էկզալտե է եղած եւ համարձակ է:
Անցավ արբեցումը` գալիս է դեպրեսիան:
Դա դառնում է մռայլ, գերագրեսիվ, միզանտրոպ եւ հարձակողական:
