Հետաքրքիր հասարակական ազդագրեր Փարիզի մետրոյում

Եթե ինձ հարցնեն, թե Փարիզ բառը լսելիս ի՞նչ է առաջին հերթին մտքումս ծագում, բնավ Էյֆելյան աշտարակի անունը չէ, որ պիտի հիշատակեմ, այլ՝ փարիզյան մետրոն: Ստորգետնյա այս աշխարհը, որի մասին Փարիզում հաստատվելուց հետո մեկ անգամ արդեն գրել եմ, յուրահատուկ ու հիշարժան ոչինչ չունի, բայց փարիզաբնակների համար մի վայր է (հաճախ ոչ հաճելի), որտեղ անցկացնում են օրվա զգալի մասը: Երթևեկության այս համեմատաբար էժան և շատ արագ տարբերակը Փարիզում (Երևանի մասին չեմ խոսում, իսկ այլ քաղաքներից տեղեկություն չունեմ), իսկ ավելի ճիշտ Փարիզի տակ մի հսկա սարդոստայն է ներկայացնում՝ բաղկացած մետրոյի 15 տարբեր գծերից և 5 տեսակ արագ գնացքներից (RER՝ ռուսական Электричка-ին համարժեք): Ահավասիկ քարտեզը`

ԳՐԱՌՈՒՄԸ՝ «Երբ ձայնդ հասնում է 86 դեցիբելի, այլևս ոչ մի գաղտնիք ծածուկ չի մնա»:

ԳՐԱՌՈՒՄԸ՝ «Ով մաստակը նետում է աղբարկղի մեջ, կխնայի մյուսների կոշիկները»:

ԳՐԱՌՈՒՄԸ՝ «Նա ով գնացքից հրմշտելով է դուրս գալիս, միևնույն է, ավելի արագ տեղ չի հասնի»:

ԳՐԱՌՈՒՄԸ՝ «Ով լեցուն մետրոյի մեջ ծուլանում է, վաստակում է դժգոհություն»:

ԳՐԱՌՈՒՄԸ՝ «Երբ նախիրի պես դուռը խցանում ենք, արգելում ենք մյուսների ելքը»:

ԳՐԱՌՈՒՄԸ՝ «Ով ցատկում է դռների վրայով, կարող է հանկարծակի ընկնել հսկիչների ձեռքը»:

ԳՐԱՌՈՒՄԸ՝ «Ովքեր ղունղունում են անցումի վրա, խցանում են առաջացնում»:

ԳՐԱՌՈՒՄԸ՝ «Երբ բեռ կա ուսերիդ, հանիր ուսապարկդ մյուսներին չխանգարելու համար»:

ԳՐԱՌՈՒՄԸ՝ «Երբ խցկվում ենք դռների արանքում, մյուսներին ենք ուշացնում»:

ԳՐԱՌՈՒՄԸ՝ «Ով գնալիս կեղտոտում է նստարանը, վերադառնալիս, հնարավոր է, կեղտոտի իր հագուստը»: