Թվում է՝ ողջ շաբաթ սնվել միայն իտալական ուտեստներով շատ հեշտ է ու տարբերությունը մեծ չի, որովհետև մենք` հայերս էլ ենք հաճախ սպագետտի և մակարոններ ուտում: Բայց արի ու տես, որ ոչ: Ի տարբերություն մեզ՝ իտալացիները մակարոն ուտելիս չեն ձանձրանում…գաղտնիքը հետևյալն է` տարբեր սոուսներ:
Այսօր կպատրաստենք հեշտ ու ունիվերսալ իտալական լոլիկով սոուս, որը կարելի է օգտագործել ամեն տեղ և թեթևակի փոփոխությունների ենթարկելով վերածել այլ սոուսների:
Այս մի պոստում մենք կսովորենք պատրաստել 3 տեսակի սոուս` դասական կոն պոմոդորի, առռաբիատա և ամատրիչիանա:
Եվ այսպես, դասական սոուսի պատրաստման համար մեզ պետք են`
Սոխ
Կանաչ կամ սովորական սխտոր
Փակած լոլիկներ
Եթե այս բաղադրիչը չկա, ապա փոխարինեք այն հետևյալով`
Տոմատի մածուկ
Բարակ կեղևով փափուկ լոլիկ
Ի դեպ, եթե ուզում եք սոուսը համեղ լինի, ապա մի ալարեք և գնեք այն ոչ թե սուպերմարկետից, այլ շուկայից: Նման կերպ վարվելով դուք կարող եք և ինքներդ համտեսել լոլիկը, համոզվել, որ այն լավն է, քայլել ու վերացնել ավելորդ կալորիաները և վերակենդանացնել առևտրային շփման հնագույն կուլտուրան` գնային բանակցությունները: Հավատացեք, որ նման մթնոլորտում գնումներն ավելի հաճելի են, քան սուպերմարկետային անդեմ միջավայրում:
Դե լավ, անցնենք պատրաստմանը: Կտրատում ենք սոխը, սխտորն ու տապակում զեյթունի ձեթի մեջ: Իհարկե, կարող եք սովորական ձեթ էլ օգտագործել, բայց, եթե մտածում եք առողջության մասին, ապա սկսած այս պահից դադարեք կամ գոնե քչացրեք սովորական ձեթի, յուղի գործածումը: Զեյթունի ձեթն այնքան օգտակար հատկություններ ունի, որ գոնե արժե փորձել (զեյթունի ձեթի օգտակարության մասին կլինի իմ հաջորդ պոստը, հիմա ձեր գլուխը դրանով չեմ տանի :)) Մի փոքր սպասենք ու նոր ավելացնենք սխտորը` այն ավելի արագ է պատրաստվում, քան սոխը, այնպես որ սկզբում պետք չէ այն ավելացնել` կվառվի: Հիմա կարող եք կտրատել փակած լոլիկներն ու ավելացնել սոխին:
Ուշադրություն եթե փակած լոլիկներ չեք գտել, ապա հետևեք այս գրառմանը: Վերցրեք տեղական շուկայից գնված լոլիկները, լվացեք դրանք ու տեղավորեք 20 րոպեով մինչև 160 աստիճանի տաքացված վառարանում: Քսան րոպե անց լոլիկներն արդեն պատրաստ կլինեն ներգրավվել սոուսի պատրաստմանը: Կտրատելուց հետո դրան ավելացրեք աղ ու բիբար արած տոմատի մածուկ ու կես բաժակ ջուր:
Ամեն դեպքում հիմա լոլիկը սոուսին ավելացնելու ժամանակն է: Եթե զգաք, որ տոմատի մածուկը շատ է պնդացնում սոուսն ապա առանց վարանելու մի փոքր ջուր ավելացրեք: Ավելի հարուստ համային երանգներ ստանալու համար կարող եք ավելացնել մի փոքր չորացրած կանաչի: Եթե ձեռքի տակ չունեք դրանից, կարող եք գնել սուպերմարկետներում վաճառվող «Лавка» Приправа для салатов: 6-7 տեսակի չորացրած կանաչիները հետաքրքիր համ կհաղորդեն ձեր սոուսին: Ավելացրեք դրանք ամենավերջում և մի թեթև խառնեք սոուսը, որպեսզի համեմունքները լավ տարածվեն: 20 Րոպեն բավական է, որպեսզի սոուսը լինի պատրաստ` ուտելու կամ սառնարանում իր հերթին սպասելու (կարող եք այն տեղավորել ապակե տարայում, որը պահել եք նախորդ պահածոյից):
Լոլիկով սոուսը պաստայի հետ ուտելու գաղափարն իտալացիների մոտ ծագեց դեռ 1790-ականներից, այդ օրվանից ի վեր մենք չենք կարող անգամ պատկերացնել մեր սպագետտին կամ պաստայի այլ տեսակներն առանց որևէ կարմիր սոուսի` լինի դա խանութից գնված կետչուպ, թե մայրիկի փակած ախորժակ:
Ամատրիչիանա ստանալու համար հիմնական սոուսին ավելացրեք բեկոն կամ պանչետտա, մի փոքր կարմիր բիբար, մաղադանոս ու ոչխարի պանիր: Ամատրիչիանա կամ գրիչիա սոուսը հայտնի է դեռևս 18 դարից, այնպես որ, հարգանքով մոտեցեք մեծությանը :) Բեկոնը տապակեք առանձին թավայի վրա` առանց որևէ ձեթ (առավել ևս յուղ!): հենց այն գույնը փոխի ավելացրեք պատրաստի սոուսն ու խառնեք: Նույն թավայի մեջ ավելացրեք նաև պատրաստի մակարոնը, հետո նոր պանիրն ու մաղադանոսը: Ի դեպ իտալացիներն այս սոուսի հետ չեն ուտում սպագետտի, այնպես որ, ընտրեք այլ տեսակի մակարոն, օրինակ` ֆուզիլլի (ոնց ենք ասում` խուճուճ մակարո՞ն): Առհասարակ բոլոր սոուսները, որոնց մեջ մսի կտորներ կան զուգակցվում են ավելի հաստ մակարոնների հետ, բայց դրա մասին հետո կխոսեմ` ավելի մանրամասն: Իհարկե, անպայման չի հետևել իտալացիներին և կարելի է այս սոուսի հետ տալ սպագետտի` կարևորը ոչ մի ծանոթ իտալացու չասեք դրա մասին ;)
Առռաբիատա ստանալու համար ավելացրեք պանչետտա կամ բեկոն (ամատրիչիանայի պես` առանձին տապակած) և կծու չիլիի փաթիլներ: Առռաբիատան իտալերենից թարգմանաբար նշանակում է «զայրացած»: Անունը սովորաբար կապում են դրա ընդգծված կծու համի հետ, այնպես որ, չխնայեք չիլլին:
Ինչպես նշեցի, այս սոուսները համեղ են գրեթե ամեն ինչի հետ: Այս շաբաթ դրանք փրկեցին իմ մակարոնները, պիցցան և ռավիոլին ու դեռ պարզ չի՝ որքան ուտեստ կհամեղացնեն:
Դե ինչ, պատրաստեք սոուս, իսկ ես հաջորդ անգամ կպատմեմ, թե ինչպես պիցցայի խմորից ստանալ այլ համեղ ու ոչ պակաս իտալական ուտեստներ:
Սիրով
Նյամիկ` Էլլա Կանեգարիան
