Ամերիկացիները հպարտանում են իրենց հաղթանակներով, ռուսներն էլ՝ իրենց: Եվ դա բնական է, որովհետև ազգություն ունեցող մարդը գովերգում է իր Հայրենիքի փառքը: Այս օրերին շատ է խոսվում մեր պետության հաղթանակների մասին: Դրանց նվիրված հիշատակությունների, պատմություների, երգերի բուն նշանակությունը` հաղթանակի ոգու փոխանցումն է: Այդպիսով` մարդու մեջ արմատավորվում է գիտակցումը, որ ինքը հաղթողի ժառանգն է, նրա տեսակից և, ուրեմն, ինքն էլ է հաղթող: Եվ հաղթանակի փառքը լցվում է այդ հաղթանակների հետ ազգակցական կապ ունեցող երիտասարդի հոգին: Դա նրան վստահություն է ներշնչում, թե ինքը նույնպես կարող է պաշտպանել իր ժողովրդի ազատությունը և հաղթել ճիշտ այնպես, ինչպես նախնիները:
Մայիսի 9-ին մենք եռակի ենք փառավորում մեր խորհրդային ու հետխորհրդային հերոսների տարած հաղթանակները, քանի որ ունենք բանակ, որն իր մեջ կրում է այս պատմական հաղթանակների հերոսական ոգին: Փառք մեր պապերին, հայրերին, եղբայրներին: Կեցցե այն սերունդը, որը պատվով պահպանելու է հաղթական ոգին:
