Եթե մենք ուզում ենք այս ստորացված վիճակից դուրս գանք և ապրենք որպես արժանապատիվ ազգ, յուրաքանչյուր հայ, հայրենիքում, թե Սփյուռքում, ամեն Աստծու տված օր, քնից արթնանալիս ու պառկելիս պետք է կրկնի. «Ինձ սրիկաները խափել են, խաղացել են ազգային նուրբ զգացմունքներիս վրա, ես պետք է վրեժ լուծեմ խափողներից, նրանք պատասխան են տալու ինձ և իմ զավակներին»:

Փրկությունը Սկսվելու է ինքնամեղադրական խոստովանությամբ և երդումով, այլ ո՛չ թե մեղավորներ փնտրելով...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել