Ադրբեջանը ու Թուրքիան մեր համար մեկ և երկու թշնամիներն են: Եղել են, կան ու կլինեն: Հնարավորության դեպքում կանցնեն-կտրորեն առանց նայելու:
Մինչև Բաքվի ու Անկարայի գլխին մեր եռագույնը չծածանվի, մենք հանգիստ ապրել չենք կարողանա:
Պուտին, Օբամա, Էշթոն. էս ամենը գլոբալ առումով անցողիկ է: Ժամանակավոր:
Մենք ենք ու մեր հողն ա: ՀՀ-ն, Արցախը ու Ջավախքը: Էս ունենք: Դեռ: Ու այս ամենը պահելու ու զարգացնելու համար ենք ստեղծված:
Սեփական անձը պետությունից վեր դասողի, սեփական անձը ազգից վեր դասողի ճակատագիրը դաժան է ավարտվում: Տեսնում ենք:
Եվ դա բոլորս պետք է հասկանանք` երեխայից մինչև տարեց, հասարակ քաղաքացուց մինչև բարձր պաշտոնյա:
Չհասկանանք, ապա էլի կցրվենք աշխարհով՝ կարոտով նայելով քարտեզի վրա ու դարդ անելով, թե ոնց նորից մեր էշ խելքից էլի մեր պետությունը կորցրեցինք:
