Ladynews.am-ը գրում է.
Ladynews.am-ի հյուրասրահում է դերասանուհի Անի Քոչարյանը
-Անի´, ի՞նչ է Ձեզ համար դերասանությունը:
-Իմ մասնագիտությունն ինձ համար առաջին հերթին հոգեվիճակ է, ապրելակերպ, կախվածություն այդ մասնագիտությունից, հետո միայն աշխատանք:
-Կախվածությո՞ւն:
-Այո´, տարիների ընթացքում կախվածություն ես ձեռք բերում ու ոչ մի կերպ չես կարողանում ազատվել այդ մասնագիտությունից. երկու անգամ երկրից մեկնելով՝ փորձել եմ ազատվել այդ կախվածությունից, բայց հասկացել եմ, որ չեմ կարող և հետ եմ եկել: Դերասանի մասնագիտությունը դառնում է անհրաժեշտություն՝ հացի ու ջրի նման մի բան:
-Իսկ այդ հոգեվիճակը, կախվածությունն, ինչպես Դուք նշեցիք, ավելի՞ է հեշտացնում Ձեր գործը:
-Իհարկե, հեշտացնում է. երբ այն քեզ համար զուտ աշխատանք չէ, այլ ապրելակերպ, ամեն ինչ ավելի հեշտ է դառնում:
-Մի անգամ նշել եք՝ կարևորում եք և´ թատորը, և´ հեռուստատեսությունը, կասե՞ք՝ դրանցից որն ինչ է տալիս դերասանին:
-Թատրոնն ու հեռուստատեսությունը տարբեր արվեստներ են. թատրոնը կենդանի արվեստ է, իսկ կինոն, հեռուստատեսությունը՝ լրիվ այլ: Հեռուստատեսությունը, բնականաբար, տալիս է ճանաչում՝ ունենալով ավելի մեծ լսարան, այժմ շատ դերասան-դերասանուհիներ, ովքեր 30-40 տարի խաղացել են թատրոնում, դառնում են ճանաչված հեռուստատեսության շնորհիվ:
-Ինչի մասին միշտ ցավով եք խոսել…
-Այո´, ցավով եմ նշել, որովհետև ցանկանում եմ, որ մարդիկ հաճախեն թատրոն և դերասանին տեսնեն բեմում, չէ՞ որ սերիալներում 1-2 տարի միևնույն կերպարում դերասանին տեսնելու փոխարեն, թատրոնում հնարավոր կլինի կարճ ժամանակում նրան տեսնել ամենատարբեր կերպարներում և հոգեվիճակներում:
-Անի´, իսկ Ձեզ՝ որպես պրոֆեսիոնալ դերասանի, մեր այսօրվա հանդիսատեսը գոհացնո՞ւմ է:
-Այո՜. եթե Դուք կողքից տեսնեք՝ ինչպես է նա դիտում ներկայացումը, ի՜նչ լարվածությամբ, ինչպես է դառնում «մասնակիցն» այդ ներկայացման, ինչպիսի՜ արձագանքներ է լինում ոչ միայն ներկայացման վերջում, այլ նաև ընթացքում, ապա կհասկանաք՝ մեր հանդիսատեսն իսկապես լավն է:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ