Kinoashkharh.am-ը գրում է.
Նիգերիայի կինեմատոգրաֆը սկսել է բուռն զարգանալ 1990-ականներին և 2000-ականներին` կինոարդյունաբերության մեծությամբ` տարեկան պրեմիերաների թվով երկրորդ տեղը գրավելով աշխարհում, շրջանցելով Հոլիվուդին և զիջելով միայն հնդկական կինոարդյունաբերությանը:
Ըստ CNN-ի զեկույցի` Նիգերիան ֆիլմերի արտադրությունից 250 մլն դոլար շահույթ է ստանում` ամսական ներքին շուկա մտցնելով մոտ 200 տեսաֆիլմ:
Աֆրիկյան կինոմրցանակի դափնեկիր Դիկսոն Իրոգբուն Լաոսում: Նա բավական համարձակ նախագծի է պատրաստվում` «Երեխա զինվոր», որը նկարահանելու աֆրիկյան հինգ երկրներում: Կինոնկարի բյուջեն 2 մլն ԱՄՆ դոլար է
Նիգերիան եկամուտների և տարեկան արտադրվող ֆիլմերի քանակով խոշորագույն կինոարդյունաբերությունն է Աֆրիկայում:
Նիգերիայում ֆիլմեր են նկարահանվել նաև մինչև 1960 թ., մատչելի թվանշային նկարահանման վերելքը և խմբագրման տեխնոլոգիաները, սակայն, խթանել են տվյալ ճյուղի աճը:
Նիգերիայում` աշխարհի այս ամենաքրեական ու միաժամանակ փակ երկրում, սյուժեների մեծ մասը չի հորինվում, այլ վերցվում է իրական կյանքից: Ասենք վերնագրերն էլ լիովին խոսում են բովանդակության մասին. «Քաղաքական մարմնավաճառը», «Բանդիտական թագուհին», «Արյունոտ գետը» և այլն:
Աֆրիկյան հանդիսատեսի համար գլխավորն այն է, որ ամեն ինչ ավարտվի հեփի էնդով: Նոլիվուդի նշանավոր ռեժիսոր Սիլվեստր Օբիադագեն այս առնչությամբ ասում է. «Եթե ֆիլմը լավ ավարտ չունենա, այն չեն նայի, մեզանում առանց այդ էլ կյանքը դժվար է»:
Դերասանները հանդիպում են Իննիսում` մի թաղամասում, ուր վխտում են Նոլիվուդի երիտասարդ դերասանները, որպեսզի ամրապնդեն կապերը և նոր դերեր ստանան: Ժամանակակից նիգերիական կինոարդյունաբերության թափը տպավորիչ է. Միայն Նիգերիայի դերասանների գիլդիան 20 հազար անդամ ունի:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ