Զինվորների մահն էլ` «իմ» ու «քո»

Հունվարի 20-ին Հայոց բանակում երկու զինվոր մահացավ. մեկը սահմանի վրա՝ դիվերսանտի գնդակից, մյուսը՝ հիվանդանոցում: 
Մեկին հերոսի դափնիներով մեծարեցին, մյուսի մասին թեթեւ տեղեկատվությամբ բավարարվեցին: 
Մեկը իշխանություններին պետք էր քարոզչական նպատակներով, մյուսը բոլորովին պետք չէր՝ կրկին քարոզչական նպատակներով: 
Իսկ ես կարծում եմ, որ բանակում մահացած յուրաքանչյուր զինվոր հերոս է, եւ պետությունը պետք է նրանց հանդեպ իր պարտքը կատարի՝ ըստ արժանվույն: 

Այս տարբերակված մոտեցումը ինձ հիշեցրեց մարտի 1-ը, երբ Ռոբերտ Քոչարյանը ցուցադրաբար այցելեց զոհված ոստիկանի թաղմանը, իսկ մյուս զոհերը, պարզվեց, իրենցը չեն, պետությանը չեն...