Հարսնաքար բառն արդեն դառելա մի տեսակ կլիշե այս օրերին տարածվող նորությունների մեջ:
Կատարվել է հանցանք, հանցանք որը բարձացրել է բավականին մեծ դժգոհության ալիք հանրության տարբեր շերտերում ու հատկապես նրանց մոտ ով հստակ հասկանում է, որ այս հանցանքը ոչ միայն քրեական հանցանք է, այլ նաև ապտակ է մի ամբողջ ազգին և այս ազգի իրավապահ մարմիններին ու ուժաին կառույցներին…
Իհարկե կարելիա երկար ու բարակ լպստել թեման հանելով ջրի երես նորանոր մանրամասները ու պատմությանը տալ երանգներ ու խտություն, սակայն մի բան հստակ ու անվիճելի է`
ՀԱՆՑԱՆՔԸ ՊԻՏԻ ՊԱՏԺՎԻ ԱՄԵՆԱՅՆ ԽՍՏՈՒԹՅԱՄԲ ՈՒ ԱՌԱՆՁ ՄԵՂՄԱՑՆՈՂ ՀԱՆԳԱՄԱՆՔՆԵՐԻ` ՀԱՄԱՁԱՅՆ ՕՐԵՆՔԻ ՀԱՄԱՊԱՏԱՍԽԱՆ ՀՈԴՎԱԾՆԵՐԻ:
Ուրիշ տարբերակը ուղղակի անընդունելի է ու ապտակաձև արարքը դարձնում է ազգի բոլոր արժեքների անպատժելի բռնաբարություն: Եվ էդ դեպքում ապտակ կերած ու օրենքի շրջանակներում չարձագանքած ոստիկանությունը ու ուժային կառույցները պետք է ընդունեն «քուչի լակոտների» կանոները ու համապատասխան կերպով զգացնել տան թափթփուկներին իրենց տեղը «սննդաին շխթայում»…
Դա պարզ բառերով նշանակում է` եթե մոտ օրերս չլինի արագ ու արդար դատ մեծ «սռոկերով» ու առանց վաղաժամկետ արձակվելու հնարավորության բոլոր մասնակիցների համար (այլ ոչ թե մեկ կամավոր կամիկաձեի) ապա մոտակա ամիսներին պարբերաբար պիտի հայտնաբերվեն դժբախտ պատահարների զոհեր:
Ու ամեն մի օլիգառխի անունով ծածկվող հանցանք գործողը պիտի պատրաստ լինի հանկարծակի ընկնել տանկի տակ, իրա տեղաշորի մեջ, կախվել իրա զուգարանում, ընկնել ցած Կիևյան կամուրջով գիշերով զբոսնելիս, խորտակվել լոգանք ընդունելիս եթե ցանկանում եք, շարունակեք ցանկը ինքներդ…
Ես ինքս կողմնակից չեմ այդպիսի զարգացումների, սակայն` եթե ստիպում են…
Եթե իրադարձություները զարգանան լռիվ ուրիշ սցենարով` ամենը լուռ ու մունջ մտցվում է սփռոցի տակ, ապա ես ինձ վերապահում եմ իրավունք անհարգելի վերաբերմունք ցուցադրել ոստիկանության ներկայացուցիչների հանդեպ: Առժանի չեն…
