Թող ոչ մեկ չհամարձակվի ասի, թե հայի մեջ քցող ու անշնորհակալ լինելը գալիս է այսօրվա կյանքից. 90-ականներին, երբ հայրս ազատագրող ջոկատի հետ մտավ Ղարաբաղի գյուղերից մեկը, որի բնակիչները փրկվել էին բաշիբոզուկի փամփուշտներից, նրա ջոկատի տղեքը խնդրեցին հաց ու ջուր, քանի որ ուտելիքը սպառվել էր դեռ մի քանի օր ազատագրումից առաջ, և այդ «շնորհակալ» մարդիկ, որոնց սնունդը բավականին մեծ ծավալներով էր, մերժեցին..... ես միշտ հպարտացել եմ, որ հայ եմ...բայց ես միշտ ամաչել եմ, որ մեր ազգի մեջ կան չափից շատ ստրուկներ, քցողներ և անշնորհակալ մարդիկ: Հիմա կմտածեք, թե բա սաղ ազգերի մեջ կա, բայց եթե պատմությունը ուսումնասիրեք, կտենաք, որ ամեն մի ազգ ունի իրեն հատուկ պատմությունը, օրինակ Ռուսաստանում իշխանափոխությունների առյուծի բաժինն է կազմում արքաներին թունավորումը..մեր ազգի պարտություններից շատերը հենց մեր մեջի տականքների պատճառով են եղել (հոկտեմբերի 27-ի Նաիրին ու էլի շատ դեպքեր)...
