Հնարավորությունների իրականացումից հրաժարումը մարդու մոտ հարուցում է մեղքի զգացում ինքն իր հանդեպ: Ստեղծագործական ակտ կատարելով՝ մարդն ինչ-որ բան է սպանում իր անցյալից, որի շնորհիվ ինչ-որ նոր բան կարող է ծնվել ներկայի մեջ: Այդ պատճառով էլ տագնապներին միշտ ուղեկցում է մեղքի զգացողությունը: Թե մեկը, թե մյուսը կապված են հնարավորությունների կենսագործման հետ:
Անհատականությունը երբեք չի զարգանում ինքնիրեն: Մարդն անհատականություն է դառնում միայն այն աստիճանով, որքանով նա կարող է գիտենալ դա, հաստատել դա, կիրառել դա:
Նյութի աղբյուր՝ http://hovikcharkhchyan.wordpress.com/2013/12/24/%D5%BA%D5%B8%D5%AC%D5%AC%D5%B8-%D5%B4%D5%A5%D5%B5/
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
