Դանիիլ Գրանին

Մարդկանց մեծամասնությունը չի փորձում դուրս գալ իր հնարավորությունների սահմաններից այն կողմ: Ողջ կյանքի ընթացքում նրանք այդպես էլ չեն փորձում իմանալ, թե իրենք ինչի են ընդունակ և ինչի` ոչ: Նրանք չգիտեն` ինչն է իրենց ուժերից վեր: Բավական է մարդն արտասանի «ոչ» բառը, և նրա ամբողր ինքնասիրությունն ուղղորդվում է այն նպատակին, որպեսզի կառչած մնա այդ «ոչ»-ից…

Ի՞նչ բան է դա`հափշտակվել սեփական անձով: Եսասիրությո՞ւն: Ո՛չ, ո՛չ, դա ինքդ քեզ իրագործելու երջանկությունն է: Իսկ մարդը, ով  իրագործում է իրեն և ապրում է այդ իմաստով ինքն իր համար, ոչ քիչ օգուտ կարող է տալ: Հենց դա է պահանջկոտությունը սեփական անձի նկատմամբ: Ոչ թե ուրիշների (դա մենք կարողանում ենք), այլ առաջին հերթին ինքդ քո նկատմամբ: