Օրը, որ դու ապրում ես, ներկան է: Սակայն անցյալը մշտապես քեզ հետ է: Այն խրում է իր սուր եղունգները քո ուղեղի թաղանթի մեջ, քչփորելով պոկում է մի կտոր, սեղմում է ջղերդ, որպեսզի քեզ հիշեցնի, որ կյանքի հիմքը ցավն է, իսկ հետո շոշափում է քո մարմինը. բժշկական զննում է անցկացնում, ձեռք է տալիս քո մերկացած սրտին, ստիպում է նրան տրոփել` ինչպես թռչնակի թևերը, կապում է քո ներաշխարհը քարհանգույցով, ողողողում է ստամոքսդ տաք թթվաջրով, թափ է տալիս մղձավանջներդ ավելով ծեր Մորփեոսի` քնի աստծո…
Այսօր թույլ տրված սխալների համար չի կարելի մեղադրել երեկվա օրը: Մենք ապրում ենք ներկա ժամանակում և միայն հիմա դու կարող ես փոխել քեզ և քո վերաբերմունքն անցյալի նկատմամբ:
Նյութի աղբյուր՝ http://hovikcharkhchyan.wordpress.com/2013/12/12/%D6%86%D5%AB%D5%AC%D5%AB%D5%BA-%D6%86%D5%A1%D6%80%D5%B4%D5%A5%D6%80/
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
