Գուցե հենց այսօր փայլում են աչքերն այն տառապյալի, Որ 25 տարի առաջ անարցունք դարձան. Երբ լացի ձայնից երկիրն էր թնդում, Երբ որբ ու անտուն նույն բանն էին թվում. Երբ մի ժողովուրդ անշիրիմ մնաց. ՈՒ անգամ երկինքը նրանց տուն չթվաց: Ու ամեն տարի հենց այս օրն է.որ Ծնկի է իջնում մի ամբողջ երկիր: Թող հանգստություն իջնի ձեր հոգուն.Տառապյա՜լ մարդիկ, Թող.որ այս ցավը «միակը» լինի ու «անկրկնելին»: ԱՄԵՆ:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
