Երախտապարտ եմ, Տեր, որ դու ինձնից չխլեցիր ատելության զգացումը: Միայն ատելության ուժի շնորհիվ է, որ ես դեռ գոյատևում եմ այս երկրի վրա: Փոխադարձ ատելությունը երկու մարդու կապում է նույնքան ամուր թելերով, որքան բաժանված սիրո դեպքում: Եվ երբ երկրի երեսից անհետանում է թշնամին, որի դեմ երկար տարիներ դավեր ես նյութել, քո սրտում մնում է դատարկությունը, ճիշտ այնպես, եթե ասենք այնտեղից հեռանար մեծագույն կիրքը:
Ընդունված է կարծել, որ ուժեղ ոգու տեր են հատկապես նրանք, ովքեր կարողանում են խոստովանել իրենց սխալը: Սակայն գուցե թե ավելի ուժեղ է նա, ով երբեք այդ բանը չի խոստովանում…
Նյութի աղբյուր՝ http://hovikcharkhchyan.wordpress.com/2013/11/28/%D5%B4%D5%B8%D6%80%D5%AB%D5%BD-%D5%A4%D6%80%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B8%D5%B6/
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել