Ջոն Աբդեյք

Մեր ողջ ունեցվածքը կյանքն է: Դա զարմանալի պարգև է, և ես չգիտեմ, թե ինչպես մենք պետք է այն տնօրինենք: Սակայն կյանքը միակ բանն է, որ մենք ստանում ենք որպես նվեր ու այդ նվերը թանկ արժե:

Կյանքն, ի տարբերություն շախմատի տախտակի, ոչ միշտ է կազմված միայն սևերից ու սպիտակներից: Եվ բարին ու չարն էլ երկնքից չեն ընկնում: Մենք, մենք ենք նրանց ստեղծում: Ընդդեմ դժբախտության: Անփոփոխ… Բարու և չարի օրենքների խախտումը իր ետևից դժբախտություն կբերի: Պարտադիր չէ մեր դժբախտությունը, սովորաբար` սկզբում ոչ մերը…