ԼՈ՛ՅՍԸ, ՍՐՏԻ ԵՒ ՄՏՔԻ ԼՈՅՍԸ....որ կը ցրէ խաւարը, ՍԷՐ կու տայ սրտին, Իմացութիւն՝ մտքին, Ճանաչողութիւն՝ հոգիին....«Եւ ես կերթամ դէպի աղբիւրը լոյսին», պիտի գոչէր մեծ բանաստեղծ Դանիէլ Վարուժան, արտայայտելով ազգի էութիւնը....ԼՈՅՍԻ ժողովուրդ ենք եղած դար ու դարեր, լուսոյ տաճարներ ենք կերտեր, լուսոյ քանդակներ, մանրանկարներ, լուսաւոր տաղեր, գիր ու գրականութիւն....Պատմութեան ամէնէն մութ ու դաժան պահերուն, հայ երգահանը, քնարերգուն, շինականն ու գեղջուկը երգեր են ԼՈՅՍԸ, խաւարէն դէպի լոյսն են ձգտեր, արհամարհելով մութին որոգայթները, յաղթահարելով զանոնք...., քանզի ՀԱՅԸ ԼՈՅՍ ԱՐԱՐՈՂ ԱՐԵՒՈՐԴԻ Է:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել