Էլեկտրաէներգիայի գնի իջեցման դեմ պայքարի ժամանակ բազմաթիվ մարդիկ միացան այդ պայքարին և նույնիսկ ՀՀԿ-ականներ: Իհարկե, վերջիններիս մուտքն Ազատության հրապարակ կամ Բաղրամյան փողոց ոչ միանշանակ ընդունվեց: Դա սխալ մոտեցում է: Քաղաքացիական պայքարին կարող են միանալ բոլոր կուսակցությունների և ուժերի ներկայացուցիչները: Կլինեն դրանք իշխանական, թե ոչ իշխանական ուժեր՝ կարևոր չէ: Լույսի գինը տվյալ դեպքում նրանց էլ է վերաբերում, այդ մարդիկ իհարկե ընտրել են իրենց ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ, կրկնում եմ՝ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ կուրսը, բայց թանկացումների ժամանակ նրանք կարող են անկաշկանդ պայքարել ու պահանջել:
Քաղաքականի ու քաղաքացիականի տարբերությունները պետք է հստակ հասկանալ: Քաղաքական պայքարի ժամանակ մեկ այլ կուսակցության անդամի ներկայությունը կարող է ոչ միանշանակ ընդունվել, իսկ քաղաքացիական պայքարի շրջանակներում այդ քայլը պետք է ողջունել, ոչ թե դատապարտել:
Առաջադեմ աշխարհում այս ամենը հասկանում են, իսկ ինչո՞ւ մենք դուրս չենք գալիս մեր կաղապարներից: Հարցը վերաբերում է մեր մենթալիտետին, որը կամաց-կամաց տեղի է տալիս: Կեցցե քաղաքացիական բարձր ինքնագիտակցություն ունեցող անհատը՝ անկախ իր քաղաքական ճանապարհից:
