Ասենք, երբ մարդիկ չեն ընդունում կամ զզվում են մեր բոլոր «նախագահներից»` էդ դեռ հասկանալի ա... Բայց երբ որոշները այդ նույն «նախագահներին», ինչ ա թե «նախագահ» են եղել, համարում են պետական սիմվոլներ ու «սխալ» են համարում նրանց «քննադատելն» ու «վիրավորելը»` այ էդ մեկը ոչ մի ձև չեմ հասկանում... Ասենք՝ նույն բանն ա, որ Հիտլերի կամ Ստալինի նման մարդը դառնա մեր նախագահը, ու մենք նրան համարենք պետական սիմվոլ ու լուռ գոյատևենք...
Եթե ոմանք կարծում են, որ համեմատումս ծայրեհեղական ա, ապա հիշեք 1999թ.-ի հոկտեմբերի 27-ը, 2008թ.-ի մարտի 1-ը ու մնացած «քողարկված» խայտառակությունները...
Նյութի աղբյուր՝ http://www.facebook.com/harut.uloyan/posts/4581953234102
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել