«Ջղաձգվողները», այդ թվում ՀՀՇիզմից պոկվածները, կարիք ունեն նորը ստեղծելու ու հաստատելու ռազմավարության, այն ռազմավարության որը ընդունելի կլնի իրենց բոլորի համար, միևնույն ժամանակ նաև հասկանալի և վստահելի լինի հանրության համար: Այստեղ խոչնդոտը նախ այդ իրական ընդդիմության տարբեր խմբերի միջև փոխադարձ խանդն ու անվստահությունն է, իսկ մյուսը փոխւըմբռնման, հանդուրժողականության գրեթե բացակայությաունը: Ըստ իս պետք է պարզ լինի մի բան, որ առանց Ա) ներկայիս, պայմանականորեն ասած, քաղաքական դաշտի արմատական փոփոխության, որտեղ կուսակցությունները հանդես կգան ոչ որպես թայֆաներ, ինչպես հիմա է, այլ գաղափարներ ու պետականության զարգացման ծրագրեր ներկայացնելու ունակ միավորներ, Բ) ազատ և թափանցիկ ընտրության հնարավորության երաշխիքների, Գ) պետականությունը, համակեցության ընդհանուր կանոնները արժևորղ իրավագիտակից հանրության անհնար է ձևավորել նոր, պետականաստեղծ իշխանություն:
Հ.Գ. Հանրության որակի փոփոխությունը թերևս ամանակարևորն է:
