Ադրբեջանական <մառազմատիկան>, փաստորեն, սահմաններ չի ճանաչում:
Բարիլույսով մի ռուսական կայքում` <politrus> կարծեմ, տարօրինակ վերնագրով, իբր լուրջ, հրապարակում եմ կարդում: Իբր Սոչիի հանդիպման արդյունքում շրջանառության մեջ է Արցախի հարցի լուծման մի ալտերնատիվ տարբերակ: Ծակ քաղաքական վերլուծության միջոցով շրջանառության մեջ են դրել ինֆոն, թե իբր ալիևը պատրաստ է գնել Ղարաբաղը Սերժ Սարգսյանից մոտ հինգ միլիարդ դոլարով, ասել է թե պատրաստ է փակել Հայաստանի արտաքին պարտքը: Վերլուծությունը նախադասություն առ նախադասություն դառնում է ավելի մառազմատիկ, իբր Սարգսյանն էլ իր էմիսարներով հասկացրել, որ մեկնարկային գինը պետք սկսի կրկնակի` առնվազն տասը միլիարդից: Հետո իբր մանրամասնվում է դրանից բխող ադրբեջանական քայլարը` Արցախի սահմանադրության փոխում, պետական լեզուն նաև ադրբեջաներեն ու սենց շարունակ. հոգեխեղումը մետաստազներ է տալիս: Եթե նույնիսկ 0,1%-ի հավանականությամբ ինֆոն ճշմարտանման տարր ունի իր մեջ, անկեղծ պիտի ասեմ, որ Սարգսյանը լավ է կայֆավատ եղել տասը միլիարդի պահով: Եթե ավելի լուրջ` էս մեր հարևան-հայվաններն իսկապես էլ ազերբառան են: Ուզել են դեզինֆո անել` ստացվել է ինչպես միշտ` գլոբալ վարկաբեկել են իրենց: Փաստորեն ալիևը հոգեբանորեն պատրաստ է առուծախ անել իր զինվորի թափած արյունով:
հ.գ. բայց թե ինչ-որ հետաքրքիր բան կա այս ազերական հերթական ապուշության մեջ: Իգիթյանի ասած` բոզին բոզությունա հասնում: Է կարելի է գիտեք, մեր կողմից ավել գրաված մի երկու ազերական գյուղ-մուղ, ամիսը մի անգամ տասը միլիարդով վաճառել իրենց հետո նորից գրավել:
