Քիչ առաջ Երիտասարդական մետրոյի առաջ տեսա, թե ինչպես Շանթ Հարությունյանի որդին՝ 14-ամյա Շահենը և իր ընկերները, անտեսելով անտանելի ցուրտը, թռուցիկ էին բաժանում: Մի կողմից մեծ զայրույթ ես ապրում, թե ինչու պետք է 14-15 տարեկան երեխաները, էս ցրտին, թողած իրենց հասակակիցներին հատուկ գործերը, թռուցիկ են բաժանում, մյուս կողմից էլ՝ հիանում ես նրանցով, նրանց հզոր կամքի վրա ու հասկանում, որ քանի կան այս երեխաները, ՀԱՅ-ի տեսակը անկործան է:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել