Ե՜ս եմ...

Բարև... 
Ես եմ...
Երջանկությունն եմ...

Բարև...
Բարև...
Ներիր, անգիտակից եմ... 

Երջանկությունն եմ քո...
Երջանկությունն եմ իմ...
Եվ ընդհանրապես, ի՞նչ կարևոր է... 
Ես ձերն եմ...
Բարև...

Վաղուց չէի բարևել...
Վաղուց չէի լսել...
Տեսել...
Զգացել...
Բարև...
Բարև...

Ուզում եմ անվերջ կրկնել, որ հավատամ...

Այդքա՜ն նուրբ..
Այդքա՜ն սիրող...
Ե՞րբ էր...
Ե՞րբ...
...
Հիմա...
Սիրելի՜ս....

....

Բարև, ես փոխեցի ձեր աշխարհը... 
Ես վերցրի ցավը ու ձեզ տվեցի վախ...
Վախ, որ իրար կկորցնեք կրկին...
Օրեր...ամիսներ շարունակ...
Ու դեռ շա՜տ վաղուց չկար ձեր մեջ վախ իրար կորցնելու...
Որովհետև դուք... իրար չէիք պատկանում...
Որովհետև դուք... հիմար էիք...

Բարև...
Ես եմ...
Երջանկությունը...
Սերը...
...
Ընդունեք ինձ...
Շոյեք ձեր տաքուկ ձեռքերով...
Փափուկ սրտով...
Սիրող հոգով...
Ինձ վաղու՜ց... շատ վաղու՜ց չեն շոյել ձեր պես...
Ձեր պես մե՜ղմ...
Ձեր պես հնազա՜նդ...
Ձեր պես մաքո՜ւր...

Ես վերադարձել եմ...
Ընդունեք ինձ ճիշտ այնպես, ինչպես դավաճան մարդկանց, երբ չեք ուզում, բայց ընդունում եք միշտ...
Որովհետև հասկանում եք, որ դուք...
Հենց դուք եք այդ դավաճան մարդիկ...

Ընդունեք ինձ..
Սիրեք...
Ու չկորցնեք...
Չկորցնե՜ք երբեք...

............

01.08.2013 ....
Պարտական եմ քեզ...
Շնորհակալ եմ քեզ...

Աստված լսում է...
Բարև...
Բարև, Աստված...
Շնորհակալ եմ, որ ստեղծել ես տասնյա՜կ, հազարավոր օրերի մեջ նաև այս օրը...
Շնորհակալ եմ, որ ստեղծել ես այն հենց ինձ համար...
Բարև, Աստված..
Լսո՞ւմ ես...
Գրկել եմ խաչը որքա՜ն հնարավոր է ամուր ու ժպտում եմ...
Տեսնո՞ւմ ես, Աստված...
Ես ժպտում եմ...

Բարև՜...
Բարև, Աստված...
Որքա՜ն վաղուց քեզ չէի ժպտացել...
Որքա՜ն վաղուց աչքերս միայն աղերսում էին քեզ...
... Խնդրում...
... Աղաչում...

Ու խեղճվում էի ես...
Ու նոսրանում...
... հյուծվում...
... Աղերսում..

.... Ու հավատում էի ...

Բարև՜...
Բարև, Աստված..
Որքա՜ն վաղուց քեզ չէի բարևել այսքա՜ն երջանիկ...

Հիմա բարևում եմ տասնյա՜կ հազարավո՜ր անգամներ...
Բարև..
Բարև...
Աստվա՜ծ...
Շնորհակալ եմ..
....
01.08.2013..
Դու կաս...
Ու ես ժպտում եմ ամենաշատը նրա համար...
Որ դու կաս...
...
Ես եմ...
Նույն ինքը՝ երջանկությունը..
Սերը...
Ես եմ... 
Ու նա...
Եվ ի՞նչ կարևոր է...