Հայաստանում հեղափոխական կամ հետհեղափոխական ցնծությունը դեռևս շատերի մոտ կա, սակայն Նիկոլ Փաշինյանի վարկանիշը շարունակում է օր-օրի նվազել: Հանրային հարցումների արդյունքներ մեր ձեռքի տակ չկան, սակայն հասարակական տրամադրությունները ցույց են տալիս, որ եթե վաղը Հայաստանում լինեն համապետական ընտրություններ, Փաշինյանը և նրա թիմը կհաղթեին ոչ թե 80 տոկոս, ինչպես Երևանի և ոչ էլ 70 տոկոս քվեով, ինչպես 2018-ի դեկտեմբերի ԱԺ ընտրություններում, այլ մաքսիմում 45 տոկոսով՝ հին մեթոդները օգտագործելով:
Ավելի հստակ են երևում այն ուժերն ու խմբերը, որոնք շարունակում են պաշտպանել Փաշինյանի և նրա թիմի քաղաքականությունը, իսկ եթե չեն գովերգում, ապա աչք են փակում ամեն ինչի վրա կամ կարող են ամեն ինչ արդադացնել: Եթե մեկ-մեկուկես տարի առաջ Փաշինյանին մեղադրում էին Արցախում հողերը ծախելու, ավանդական հայ ընտանիքը քայքայելու, Հայ առաքելական եկեղեցու հիմքերը խարխլելու, սեռական փոքրամասնություններին ասպարեզ տալու և այլ մեղքերի մեջ, ապա այսօր, հետևելով նաև տեղի ունեցող կիսաշանտաժային ու մարդանստեցման սուբյեկտիվ արարքներին, վերոնշյալ մեղադրանքներին կարելի է ավելացնել նաև այն, որ Հայաստանը դառնում է ավտորիտար պետություն, 37-ն թիվն է եկել, ատելություն է քարոզվում, քաղաքական հետապնդումների են ենթարկվում բոլոր նրանք, ովքեր դեմ են դուրս գալիս վարչակարգին և այլն:
Ովքե՞ր և ինչո՞ւ են պաշտպանում Նիկոլ Փաշինյանին: Ներկայացնեմ տասը տարբեր շրջանակներ:
1․ «Իմ քայլը կառավարություն ու միջին օղակներ»։ Այս խմբի պաշտպանելու հիմանվորումները շատ պարզ են․ նրանք պաշտպանում են ոչ միայն Նիկոլ Փաշինյանին, այլև իրենց ապագան ու իրենց ներկան։ Նրանք հիմնականում այն մարդիկ են, որոնց սաղ կյանքն անցել է գրանտներ ուտելով, մեծ ու փոքր բողոքի ակցիաներ անելով ու «ոստիկանի գրկում» հարմար տեղավորվելով, որպեսզի լավ ու հուզիչ լուսանկար ունենան։ Այս խումբը օր ու գիշեր այդ գործն է անելու, քանի որ նրանք երբեք չեն կարա բաց թողնեն կանոնավոր աշխատավարձ ստանալու ու աշխատասենյակ ունենալու բերկրանքը։
2․ «Իմ քայլը պատգամավորներ»։ Գիտեմ, որ զարմանում եք, թե ինչի չեմ բոլորին մի տողով գրում, բայց սա պետքի համար է։ Չեմ կարող «Իմ քայլ կառավարությանը» ու այս խավին միացնեմ իրար, քանի որ վերջիններս, ի համեմատություն այս խավի, գերկրթված մարդիկ են։ Այս մարդիկ յուրաքաչյուր պահ կպաշտպանեն Փաշինյանին ու գլուխները կախ կկատարեն բոլոր այն «սև գործերը», որ կասի շեֆը, քանի որ իրանց մեծ մասը հենց Փաշինյանի շնորհիվ վերջապես CV-ի մեջ ունեցան աշխատանքային ստաժի մասին փաստող տող, իրանցից շատերը վերջապես հասկացան՝ ինչ է աշխատելը։ Իրենք կյանքւոմ չեն վերադառնա անցյալ ու դրա համար նրանք պատրաստ են ամեն ինչի։
3․ «ԼԳԲՏ գոմիկազավրտրանսվեստիտներ»։ Նրանք երբեք չեն քննադատի այս իշխանությանը ու երբեք չեն բողոքի այս իշխանությունից, քանի որ հենց նրանց օրոք նրանք «բարձր մակարդակով» մտան ԱԺ, «բարձր ձայնով» խոսեցին ամբիոնից։ Այս իշխանության օրոք է, որ նրանք «քացով» բացեցին ոստիկանության մասնաշենքի դուռը, քացով ծեծեցին ոստիկանին ու դուխով դուրս եկան այնտեղից՝ թողնելով ընդամենը մեկ հոգի մեղադրող։ Այս իշխանության շնորհիվ է, որ նրանց «քույրերը ու եղբայրները» արդեն կարողանում են «մշտական բիզնես» հիմնադրել հենց մայրաքաղաքի կենտրոնում։
4․ Սորոսականներ։ Այստեղ երկար-բարակ կգրեի, շատ կպատմեի, բայց բառերն ավելորդ են․ հետևեք Նարեկ Մալյանին։
5․ Ֆեյք իրավապաշտպաններ։ Նրանց մեծ մասը հիմնականում սորոսականներն են, որոնց անունները կարող եմ և չտալ, այլ «տի ուզնայեշ իխ իզ տիսյաչի», որոնք կարող են նույնիսկ քաղաքական հետապնդումը դարձնել մի մուսի-պուսի բան ու իրանց «շլանգի տեղ» դրած հայտարարեն բաներ, որոնք ոչ մի աղերս չունեն իրականության հետ։
6․ Դավաճանները, նախորդ ռեժիմից դուրս պրծածները։ Այո՛, նրանք գոյություն ունեն ու նրանք շատ են։ Նրանք էլ նույնպես երբեք չեն բողոքի իշխանությունից, քանի որ «բռնել են, պետք է խաղան»։ Միայն վստահեցնում եմ, որ նրանք մյուս իշխանության դեպքում նույնպես դավաճանելու են ու չեն ալարելու, «ուրիշ բան են բռնելու» ու էլի առանց ալարելու խաղան։
7․ Նիկոլական ֆեյքերը։ Իրանք մե ուրիշ աշխարհ են, իրանք կյանքի կտոր են ու իրանք չեն բողոքելու, ոչ թե չեն ուզում, այլ պռոստո և՛ իրանք են ֆեյք, և՛ իրանց քշողները, որոնք էնքան դեբիլ են, որ չեն կարողանում գոնե նորմալ կուռացիա անեն, որպեսզի խայտառակ չլինեն։
8․ ԼՈՍաՏԱՏերը։ Իրանք միշտ կան ու կլինեն, ինձ թվում է՝ նրանք ուղղակի չեն մեռնում, կամ որ մեռնում են, իրենց էջը կտակում են իրենց երեխուն, ով նույն նկարով շարունակում է նույն անասուն քոմենթներն ու պաշտպանություններն իրականացնել։ Իրանց մասին շատ բան պետք չի ասել, իրանց մասին պետք է ասել միայն, որ իրանք Նիկոլին չեն պաշտպանում, իրանք աբիժնիկ են, ու իրանց միակ խնդիրը այն է, որ իրանք հեռու լինեն, բայց փորձեն աուրա ստեղծեն, որ երկրով անհանգիստ են։
9․ Վահե Գրիգորյանը։ Այս դեպքում «Վահե Գրիգորյանը» հավաքական կերպար է։ Նա այն մարդկանց հավաքական կերպարն է, որոնք էս երկրում ամեն գնով փորձում են հասնել իրենց ուզածին ու բոլորին դրա համար ներգրավում են, քանի որ իրանք այ էդքան անճար են։ Օրինակ՝ ամենահայտնի «Վահե Գրիգորյաններից» է Հովհաննես Ազոյանը։
10․ Աննա Հակոբյանի վարսավիրը։ Այս դեպքում «Աննա Հակոբյանի վարսավիր» ասվածը նույնպես հավաքական կերպար է։ Սրանք այն մարդիկ են, որ իրենց նեղ պահին իրանց հետ են եղել, հիմա լավ պահեր են, իրանց ամեն ինչով ապահովում են ու, հիմնականում ոչինչ չանելով, իրանք բյուջեից թվեր են ստանում։ Օրինակ՝ ամենահայտնի «Աննա Հակոբյանի վարսավիր» համարվում է Վահե Գրիգորյանը։
