«Վիճակագրական ծառայության հրապարակած վերջին տվյալների համաձայն, եթե ոչ պարենային ապրանքների շուկայում գների զգալի փոփոխություններ չեն արձանագրվել, ապա սննդամթերքը շարունակում է արագ թանկանալ:
Ամեն անգամ, երբ հրապարակվում են այսօրինակ տվյալներ, շատերը կարոտախտով մտաբերում են խորհրդային ժամանակները, երբ գներն իբր չէին բարձրանում, այլ միայն իջնում էին: Սակայն դա, բնականաբար, չի կարելի ասել բոլոր ապրանքների մասին:
20-ական թվականների երկրորդ կեսից սկսած առանձին ապրանքների, ներառյալ դեղորայքի գները Խորհրդային Միությունում բարձրանում էին բազմապատիկ, հարուցելով աշխատավորների դժգոհությունը, որոնք հեղեղում էին ժողկոմխորհն ու ԿԿ-ն՝ թանկությունից գանգատների անվերջանալի տարափով:
Իրավիճակը գոնե ինչ-որ կերպ կայունացնելու համար իշխանությունները հերթական անգամ քարտեր մտցրին և ամրագրեցին հացի գները: Երկար տարիներ դա դարձավ խորհրդային գնային քաղաքականության հիմնաքարը:
Քաղաքացիների մեծ մասի աղքատիկ աշխատավարձի պայմաններում հացի գինը, առանց չափազանցության, կենաց ու մահու խնդիր էր: Ուստիև հացի արտադրությանը մշտապես ստիպված էին դոտացիա հատկացնել բյուջեից: Իսկ առաջացած դեֆիցիտը ծածկում էին այլ ապրանքների գնաճի հաշվին: Այնպես որ, հագեցնելով քաղցը, աշխատավորներն ի վիճակի չէին փոքրիշատե տանելի հագնվել: Խրուշչովը փորձում էր պահպանել նախկին մարտավարությունը, ցածր պահել հացի գինը՝ փոխհատուցելով պետության վնասները այլ ապրանքների թանկացման հաշվին: Բայց ժողովուրդը սողանցք գտավ: Եթե անասունների կոմբիկերը հացից թանկ է, ապա ինչո՞ւ չկերակրել կովերին խանութից գնած հացով: Ասում են, որ մի անգամ տեսնելով հացով լի պարկեր տանող գյուղացիներին, Խրուշչովը կանգնեցրեց մեքենան, պարզեց, թե որն է բանը ու կատաղեց: Տեղնուտեղը հաջորդեց տնամերձ տնտեսությունների և անասուն պահելու արգելանքը»,-գրում է թերթը:
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
