ԱՇԽԱՏԱՆՔԻ ԲԵՐԿՐԱՆՔԸ....Կա՞յ աւելի վսեմ, հոգեպարար ուրախութիւն, քան արդար ու ջանադիր աշխատանքի բերկրանքը....մանաւանդ ՀՈԳԵՆՈՒԷՐ աշխատանքի, որ կը կատարուի ՍՐՏԱԲՈՒԽ, առանց որեւէ նիւթական վարձատրութեան, առանց պարտադրանքի կամ բռնութեան, առանց նոյնիսկ գնահատանքի ակնկալութեան....Բերկրանք, զոր կը զգաս նոյնինքն աշխատանքին մէջ, անիկա ըլլայ ֆիզիքական թէ հոգեմտաւոր, ոգիի աշխատանք, քանզի բոլոր աշխատանքներն ալ խորքին մէջ կը միտին ԲԵՐՔ ՈՒ ԲԱՐԻՔ ստեղծելուն, ԵՐՋԱՆԿՈՒԹԻՒՆ, ԳԵՂԵՑԿՈՒԹԻՒՆ պարգեւելուն, այս կամ այն կերպով....
ԿԵԱՆՔԸ ԻՄԱՍՏԱՒՈՐԵԼ ՈՒ ԱՐԺԵՒՈՐԵԼ ԱՇԽԱՏԱՆՔՈՎ ԵՐԱՆՈՒԹԻՒՆ Է...քանզի ԱՇԽԱՏԱՆՔԸ նաեւ կազատագրէ ՄԵԶ նոյնինքն մեզմէ, ՄԵՐ ԱՆՁԻ ՆԵՂ ՊԱՐՈՒՆԱԿԷՆ....իրա՛ւ ԱԶԱՏՈՒԹԵԱՆ, ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾԱԿԱՆ ԱԶԱՏՈՒԹԵԱՆ ՇՈՒՆՉԸ պարգեւելով մեր սահմանափակ անձերուն....

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել