Բյորկն ասում էր, որ չարի հաղթանակի համար անհրաժեշտ է միայն, որ բարի մարդիկ ձեռքերը ծալած նստեն։
Մեր օրերի համար է ասված. մինչև նեռը իրանց սկեսրայրներին, հայրերին, որդիներին, հարսներին չի հասնում, տեղներից իրար չեն գալիս։ Հենց իրեն ոտքն է տրորում, նոր հիշում են, թե ինչ անարդարություններ է կատարվում երկրում, վայնասուն են կապում, թպրտում, ու, երբ իրենց հարցը լուծվում է, նորից նստում են ծալած ձեռքերով ու անհաղորդ դեմքով։
Այսպես է եղել միշտ, այսպես էլ կմնա. մորթապաշտ ու անտարբեր հատվածի թողտվությամբ են կատարվում այն հանցագործությունները, որոնք վաղ թե ուշ իրենց դուռն էլ են բախելու։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել