Լրագրողներն իսկապես խնդիր են Սյամոյի ու Նիկոլի համար: Կոնկրետ Սյամոյի համար նրանք անլուծելի խնդիր են, քանի որ բարձրացնում են այնպիսի հարցեր, որոնց շրջանցել չի ստացվում, «կռուտիտ» լինել չի հաջողվում, իսկ նմանատիպ փորձերը բացի ծիծաղից ու ծաղրից, այլ էֆեկտի չեն հանգեցնում:
Սյամոն, սակայն, պետք է լրագրողներին ոչ թե խնդրի հարցեր չտալ, այլ ինքն իրեն հարց ուղղի՝ ի՞նչն է պատճառը, որ լրագրողները դարձել են իր «աչքի փուշը»: Ակնհայտ է, որ 4-րդ իշխանության ներկայացուցիչներն այդպիսին են դարձել մեկ պարզ պատճառով՝ Սյամոյի գործած հանցանքների. արդար, ոչ դատապարտելի բաներ արած մարդը իրեն ուղղվող հարցերի հետ խնդիրներ չի ունենում: Նման խնդիրներ ունենում են թալանչի, դավաճան, երկերեսանի, օտարին գործ տվող ստոր էակները՝ բերանն առնող սյամոները, որոնց համար լրագրողների հարցերին պատասխանելն իսկական փորձություն է դառնում, մահացու մի հարված:
Ի ցավ Սյամոյի՝ լրագրողները չեն պատրաստվում վերախմբագրել տրվելիք հարցերը, որոնք բխում են այսօրեական կենսական խնդիրներից ու շոշափում հայ ժողովրդի լիենելիության հարցը: Իսկ եթե հարցերը չափազանց ծանր են Սյամոյի համար, ապա թող նամուս ունենա, լքի դաշտը՝ սկսելով ամենօրյա ռեժիմով հաճախել կունիլինգուսի վարպետության դասերի:
Պ*ց ծծելը պետական դավաճանություն չէ…
Նյութի աղբյուր՝ https://t.me/armeniainfo11/2565
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
