Սյամոյի թութակ Խանումյան Հայկը կրկին հարցազրույց է տվել ու դեմքի մտահոգ արտտահայտությամբ բացատրել, թե ինչ պետք է հայաստանյան իշխանությունն անի կամ չանի՝ լուծելու արցախահայերի խնդիրները: Նույն կրկներգով էլի «հին երգն է երգել»՝ պնդելով, թե իշխանությունների մոտ վախեր կան, որ կարող են ձախողվել, բայց սա այն դեպքը չէ, և պետք է համարձակ, արագ որոշումներ կայացնել ու գնալ առաջ:

Հարց է առաջանում՝ Նիկոլը Խանումյան Հայկի կոչի, կամ խորհրդի կամ հորդորի կարիքն ունի՞ հասկանալու, թե ինչպես պետք է այնպես անի, որ Արցախիցերի ոտքն այստեղից կտրվի…

Խանումյան Հայհկի, իմա՝ Սյամոյի նատակն այլ է՝ արցախցիների մոտ ստեղծել տպավորություն, թե ռեալ առաջնորդն ինքն է, թե ինքն է միայն, որ մտահոգ է նրանց ապագայով, ինքն է, որ քունը կորցրել է արցախցիներին պատուհասած աղետի պատճառով:

Սյամոն, փաստորեն, «դուխ է տալիս» Նիկոլին՝ իբր արցախցիների խնդիրները լուծելու՝ տպավորություն ստեղծելով, թե ինքն է միայն, որ գիտի, թե ինչ է նրանց հարկավոր: Այս դեպքում Սյամոն հանդես է գալիս յուրատեսակ այլընտրանքային կառավարության դերում՝ փորձելով վարկանիշ ձեռք բերել ներկա իրավիճակում հեռահար նպատակով. փող է ուզում աշխատռել ու ապագայում արցախցիների հումանիտար խնդիրների լուծման պատրվակով փողի ծորակի փականն իր ձեռքը վերցնել. պ*ց ծծելու համար պետք է վճարել:

Բայց Սյամոն չգիտի, որ որքան էլ Խանումյան Հայկը վայրահաչի, արցախցիների շրջանում երբեք չի կարողանալու վարկանիշ ձեռք բերել կամ որպես այլընտրանք ներկայանալ օրինական իշխանություններին, քանզի բոլորն էլ քաջածանոթ են նրա իրական կերպարին ու գիտեն՝ Նիկոլի հետ մեկ են՝ ընդդեմ հայ ժողվորդի կենսական շահերի:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել