Սպասում եմ… Արդեն աշուն է, իսկ դու դեռ չկաս, ես չեմ տեսնում քո հայացքը, այն աչքերը, որ պետք է ինձ ամեն ինչ հասկացնեին, պետք է ներթափանցեին իմ հոգին ու ստիպեին ապրել, շնչել քո ներկայությամբ: Ո՞ւր ես, վաղուց է` սպասում եմ քեզ, գիտեմ` գալու ես, բայց ե՞րբ: Ո՞ւր ես անհետացել, որտե՞ղ ես ապաստան գտել, ինձանից հեռու, իմ աշխարհից, բայց չէ՞ որ ես քո գալուն եմ սպասում: Սպասում եմ, արի…
Ես արդեն պատկերացնում եմ մեր հանդիպումը. կանգնած եմ փողոցում, քո մասին եմ մտածելում և հանկարծ զգում եմ քո շունչն ու օծանելիքի բույրը: Իհարկե, չէի կարող սխալվել, դա դու ես:
Շարունակությունը՝ այստեղ
Նյութի աղբյուր՝ http://www.armdaily.info/2013/09/blog-post_11.html#.UjFjW8ZHLVU
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել