Մարգարիտ-Գերտրուդ Զելլեի կենսագրությունը սկզբնական շրջանում այնքան էլ բարեհաջող չի դրսևորվել: Նրա հայրը սնանկացել էր, մայրը` մահացել, և 18 տարեկան աղջիկը ստիպված էր ամուսնանալ հոլանդական բանակի 38-ամյա սպայի հետ և ճանապարհ ընկնել:
Նրանք հասան Ինդոնեզիա` Ճավա կղզի: Պարզվեց` ամուսինը հարբեցող էր, հաճախ դաժանորեն ծեծում էր կնոջը, բացահայտ սիրուհի էր պահում և Մարգարիտին վարակեց սիֆիլիսով: Որդու մահվանից հետո ամուսինները բաժանվեցին: Իսկ 1890-ականների սկզբին Փարիզում հայտնվեց արևելյան պարերի վիրտուոզ կատարող մի կին, ով անսովոր անուն էր կրում` Մատա Հարի (մալայերենով նշանակում է «Արշալույսի աչք»): Ժամանակակիցները լավ են հիշում «բարձրահասակ, արտահայտիչ դիմագծերով և թավշե հայացքով թխահեր աղջկան»:
Իր էկզոտիկ պարերով Մատա Հարին պարզապես ցնցում էր «Աշխարհի մայրաքաղաքի» հասարակությանը: Նրա համար «ախ էին քաշում» քաղաքական գործիչներն ու բարձրաստիճան պաշտոնյաները, զինվորականներն ու նույնիսկ արքայազնները: Պատմում են, որ նրա հետ մի գիշեր անցկացնելու համար տղամարդիկ վճարում էին հազար դոլարից ավելի (երբ «ընտիր կանանց» գիշերավարձը 10-20 դոլար էր): Հասկանալի է, որ «Արշալույսի աչքը» շատ-շատերին սնանկացրեց ու կործանեց:
ամբողջական նյութն՝ այստեղ