Operativ.am-ը գրում է.

Վիրտուալ համբույր, վիրտուալ սեր, վիրտուլ կյանք...ընդամենը մի քանի տարի առաջ այս բառերը ոչ ոքի ոչինչ չէին ասի, իսկ հիմա մեր առօրյայի ամենաօգտագործվող, «ամենակարևոր» բառերն են: 

Քայլում ես փողոցով, գնում ես սրճարան, ամենուր, խոսակցության հիմնական թեման համացանցն է:

 Տարօրինակ բան, միևնույն սրճարանում, համակարգչի առաջ նստած աղջիկ-տղա: Երկուսն էլ խորասուզված իրենց ipad-ի մեջ, միմյանց չնկատելով, զրուցում են իրար հետ:

Մարդիկ կորցրել են իրականության զգացողությունը: Մարդիկ ավելի մենակ են դարձել:

Ճապոնացիները վիրտուալ համբույր են հայտնաբերել, ինչ հաջողություն, բոլորս հենց դրան էինք սպասում: Շուտով մարդկանց փոխարեն կապրեն, կսիրեն, կաշխատեն ինչ-որ վիրտուալ, ռոբոտային արարածներ:

 Շուտով մարդիկ ընդհանրապես «անպետք» կդառնան: Ում է պետք անկանխատեսելի, տրամադրությունից կախված, երբեմն հիվանդ, երբեմն առողջ աշխատակիցը, եթե կարելի է փոխարինել նրան հստակ ծրագրով աշխատող, միշտ «լավ» տրամադրությամբ ռոբոտով: 

Գիտաֆանտաստ գրողները վաղուց արդեն կանխատեսել են մարդկության համար նման ապագա, բայց մենք դեռ հանգիստ ապրում ենք, շարունակ ենք ողջ օրը համացանցում  անցկացնել,  անգամ սիրահարվել` անհայտ, անհասցե մարդկանց: 

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել