«168 ժամ» թերթին Նուբարաշենի ք/կ հիմնարկից նամակ է հասցեագրել ցմահ դատապարտված Արա­րատ Մուրադխանյանը:

 Պարբերականը հիշեցնում է, որ նրան ցմահ դա­տապարտել են 2002 թ. իր պարտապան Լյովա Մեհրաբյանին և նրա հարազատներին սպանելու մեղադ­րանքով: Արարատ Մուրադխանյանն իրեն մեղավոր չի ճանաչում: Նա իր գործը քննելու խնդրանքով դի­մել է Մարդու իրավունքների եվրոպական դատա­րան: ՄԻԵԴ որոշմամբ՝ Հայաստանում խախտվել է Մարդու իրավունքների կոնվենցիայի 5-րդ հոդվածը և ցմահ դատապարտյալ Արարատ Մուրադխանյանը 2004- 2007 թթ. անօրինական կերպով է կալանքի տակ պահվել: ՄԻԵԴ-ը Հայաստանի կառավարությանը պարտավորեցրել է Ա. Մուրադխանյանին վճարել 6000 եվրո:

 Սակայն Արարատ Մուրադխանյանը ցայ­սօր անազատության մեջ է: Ստորև ներկայացնում ենք «168 ժամ»-ի ստացած Մուրադխանյանի նամակը:

 «Ես չունեմ և ոչ մի առնչություն այն հանցագործու­թյան հետ, որի կատարման համար ինձ ցմահ ազա­տազրկման են դատապարտել: Մարդու իրավունք­ների եվրոպական դատարանի (ՄԻԵԴ) 05.06.12 վճ­ռով հիմնավորվել է, որ իմ վերաբերյալ քր.գործը քն­նելիս Հայաստանի դատարանը թույլ է տվել մարդու իրավունքի խախտում: ՄԻԵԴ վճռի հիման վրա բո­ղոք եմ ներկայացրել ՀՀ Վճռաբեկ դատարան՝ բարձ­րացնելով ինձ կալանքի տակ պահելու մասին որոշումների վերանայման, վարույթ հարուցելու և դրանք բեկանելու հարցը: ՀՀ վճռաբեկ դատարանը բողոքը 21.06.13թ. վարույթ է ընդունել:

 Այսինքն՝ գործը լրացուցիչ նախաքննության վե­րադարձնելու մասին 16.12.05թ. որոշումը՝ կալանքի մասով, ևս ենթակա է վերանայման: Այդ որոշմամբ ՀՀ Վճռաբեկ դատարանի քրեական պալատը ժամա­նակին ճանաչել է հանցագործությանն իմ մասնակ­ցության մասին հետևության հանգելու անհնարինու­թյունը, միաժամանակ անփոփոխ թողել իմ կալան­քը: Սա չլսված դեպք է, երբ դատարանը կարգադրում է կալանքի տակ պահել անձի, ում մեղավոր չի ճա­նաչում:

 Իմ կալանքն անօրինական է դեռ կիրառելու պա­հից, որովհետև քր.գործում բացակայում է հանցա­գործության կատարման մեջ ինձ մեղադրելու հիմք տվող հավաստի ապացույց: Ավելին, ինձ անօրինա­կան անազատության մեջ պահելու հետ կապված դատական սխալները չեն սահմանափակվում եվրոկոնվենցիայի նորմերի խախտմամբ, այդ սխալներով ՀՀ դատական իշխանությունները հակասության մեջ են մտել ՀՀ Սահմանադրության հետ:

 ՀՀ Սահմանադրական դատարանի կողմից 2007թ. լրացուցիչ նախաքննության ընթացակարգը համար­վել է հակասահմանադրական: Հետևաբար, գործը լրացուցիչ նախաքննության վերադարձնելու մասին 16.12.05թ. որոշման կայացմամբ և համապատաս­խան ընթացակարգի կատարմամբ իմ վրա տարած­վել է հակասահմանադրական օրենքի ուժը: Սկզբնա­կան նախաքննությամբ ստացվածը 16.12.05 որոշմամբ դատարանը ճանաչել է մեղադրանքի հիմքում դնել անթույլատրելի ապացույցներ, իսկ լրացուցիչ նախաքննությամբ ստացվածը պետք է անպայման ճանաչվի իրավաբանական ուժ չունեցող, որովհետև ձեռք է բերվել հակասահմանադրական ընթացա­կարգի արդյունքում»:

Նամակն ամբողջությամբ՝ կարդացեք «168 ժամ»-ի այսօրվա համարում:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել