
Գերտրուդ Շոլց-Քլինքը նացիստների հարսնացուների դպրոցի ղեկավարներից էր: Նա սովորեցնում էր կանանց, թե ինչպես դառնալ նացիստի կատարյալ կին: Տարիներ անց բացահայտվեցին մի շարք դաժան օրենքներ, որոնք կիրառվում էին նացիստների ապագա կանանց նկատմամբ:
Բացվեցին մի քանի դպրոցներ, որոնց նպատակն էր Ադոլֆ Հիտլերի համակիրների համար կատարյալ զուգընկերուհիներ ապահովել: Այս դպրոցներում երիտասարդ կանայք սովորում էին լվացք անել, ճաշ պատրաստել, երեխա խնամել և տունը կահավորել: Այս դպրոցն անցնելուց հետո կանայք կարող էին ամուսնանալ տղամարդկանց հետ, ովքեր համակենտրոնացման ճամբարներում պաշտոններ էին զբաղեցնում: Այս դպրոցներում զարգացնում էին նաև կանանց սոցիալական հմտությունները. նրանց սովորեցնում էին, թե ինչպես երեկույթների ժամանակ խոսակցություն վարել և ինչպես սովորեցնել իրենց երեխաներին պաշտել ոչ թե Հիսուսին, այլ Հիտլերին:
Գերտրուդ Շոլց-Քլինք
Առաջին նման դպրոցը բացվել է Բեռլինի մերձակայքում 75 տարի առաջ: Կանայք այստեղ անցնում էին վեցամսյա դասընթաց, և միայն դրանից հետո նրանց իրավունք էր տրվում ամուսնանալ Հիտլերի պաշտպանական ուժերում աշխատող իրենց սիրելիների հետ: Նրանց նաև տրվում էր ավարտական վկայական: Հարսնացուների դպրոցները հիմնադրվեցին Շոլց-Քլինքի և Հենրիխ Հիմլերի համագործակցության արդյունքում:
Հիմլերը տարված էր այն գաղափարով, որ բոլոր մյուս ռասաները ցածր են գերմանացիներից: Հիմլերը հաճախ էր հայտնվում դպրոցի մոտակայքում և փորձում էր որսալ պարող աղջիկների հայացքը: 1936 թ. Հիմլերը ստորագրեց մի հրամանագիր, ըստ որի ցանկացած կին, ով ուզում էր ամուսնանալ նացիստական պաշտպանական ուժերի անդամի հետ, պետք է մասնակցեր հատուկ դասընթացների: Եթե նրանք հաջողությամբ չանցնեին դասընթացը, կզրկվեին ավարտական վկայականից, հետևաբար և իրենց սիրելիի հետ ամուսնանալու հնարավորությունից: Կանայք դիտվում էին որպես ռասայի շարունակողներ:1935 թ. իր ելույթում Շոլց Քլինքն ասել է. «Դուք մեր կարիքն ունեք: Դոււք կախված եք մեզնից: Կանայք պետք է մեր ժողովրդի հոգևոր խնամակալները և թագուհիները լինեն»:
Քանի որ տղամարդիկ կռվի էին գնացել, իսկ գերիների աշխատաշուկան էլ բավականաչափ մեծ չէր, Շոլց-Քլինքը որոշեց կանանց նոր ամպլուայի մեջ ներկայացնել: Կանայք պետք է գործի գցեին հաստոցները և ստեղծեին այնպիսի արտադրանք, որը պահանջվում էր մարտադաշտում:
Շոլց-Քլինքը թույլ չէր տալիս, որ հրեական կամ գնչուական ծագում ունեցող որևէ կին ընդունվի իր դպրոցը: Դպրոցի դռները փակ էին նաև մտավոր կամ ֆիզիկական արատներ ունեցող կանանց առջև: Դպրոցի շրջանավարտ կանայք պարտավորվում էին երդում տալ: Նրանք երդվում էին հավատարիմ լինել Հիտլերին, Հիմլերին և նացիստական կուսակցությանը մինչև կյանքի վերջ և ամուսնանալ նեո-հեթանոսական արարողությամբ: Նրանց պսակն անում էր ոչ թե եկեղեցու հոգևորականը, այլ որևէ նացիստ պաշտոնյա: Նրանք նաև ուխտում էին անարատ պահել գերմանական ռասան և չխառնվել այլ ազգությունների հետ: Դպրոցի կանայք ի վերջո երդվում էին լինել լավ տնային տնտեսուհիներ և դաստիարակել իրենց երեխաներին նացիստական սկզբունքներով:
Հենրիխ Հիմլեր