
1in.am-ը գրում է.
«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է դերասանուհի Լալա Մնացականյանը։
- Տիկին Մնացականյան, Դուք անմիջական մասնակցություն ունեցաք «Freecar, չենք վճարում 150 դրամ» ակցիային: Հիմա սա հասարակության պայքարող հատվածի՞ հաղթանակն էր, թե՞ նաև իշխանության հաղթանակն էր:
- Հաղթանակը չի լինում միակողմանի, այն լինում է երկկողմանի: Իշխանությունները հասկացան, որ պետք է ընդառաջեն հասարակական պահանջին, դա նաև նրանց հաղթանակն է: Ժողովուրդն առանց առաջնորդի, կազմակերպված, առանց որևէ անկարգության՝ իր վրդովմունքն արտահայտեց և անօրինական ոչինչ չարեց: Սա խոսում է մեր ժողովրդի բարձր բարոյահոգեբանական կերտվածքի մասին: Գնալով համոզվում եմ, որ մենք ներքուստ քաղաքակիրթ ժողովուրդ ենք: Իսկ իշխանությունները հասկացան, որ չեն կարող չարձագանքել, քանի որ սա արդեն վերջին կաթիլն է: Այս օրերին շատ եմ լսում, երբ ասում են՝ բա ինչո՞ւ գազի գնի թանկացման դեմ չբողոքեցին… բայց սա վերջին կաթիլն էր: Զարմանալին այն էր, որ արտասահմանյան և ռուսական որևէ լրատվամիջոց դրան չանդրադարձավ, քանի որ դուրս գալ այսպիսի մասսայական ակցիայի և առանց անախորժության, տարօրինակ է, որ առանց միջադեպի անցնի: Ժողովուրդը, մի փոքր բարձր գոռալով, խաղաղ ցույցի էր դուրս եկել:
- Այսինքն՝ հանրության իրավագիտակցությո՞ւնը բարձրացավ, ավելի ինքնակազմակերպվա՞ծ դարձավ:
- Մեզանում սա նոր երևույթ չէ: Մենք միակ ժողովուրդն ենք եղել, որ 88-ին ցույց էր անում և իրար հաց բաժանում, մենք անկարգություն չենք սիրում: Սա էլ կազմակերպված պայքարի դրսևորում էր. ժողովուրդը հասել է այն գիտակցության, որ ինքը պետք է իր իրավունքների տերը լինի: Ես ակցիայի հաջորդ օրը միացա տղաներին: Սկզբում խումբը փոքր էր, բայց հետո այն կամաց-կամաց հասարակական մեծ հնչեղություն ստացավ: Ես ողջունում եմ կառավարության որոշման կասեցումը և կարծում եմ՝ սրանից հետո որոշում կայացնելուց առաջ մի լավ կմտածեն:
- Ինչո՞ւ, ըստ Ձեզ, այս անգամ շոու-բիզնեսը միացավ։ Այս տարիներին կարծես անջրպետ էր առաջացել և որևէ անգամ քաղաքացիական դիրքորոշում չէր արտահայտել:
- Շոու-բիզնեսի որոշ դեմքեր, որոնք իրենց աստղեր են համարում, համարյա չմոտեցան խնդրին և դարձյալ անտարբեր մնացին, բայց եթե դու հասել ես ինչ-որ հաջողությունների, հո դու չե՞ս հասել, որովհետև կառավարությունը քեզ սիրում է։ Եթե դու ճանաչված և սիրված ես, դու դրան հասել ես քո տաղանդի շնորհիվ, ոչ թե որովհետև քեզ ինչ-որ օլիգարխ հովանավորում է:
Եվ բոլոր այն որոշումները, որոնք ժողովրդին կտանեն դեպի ավելի խորը աղքատություն, դեպի ինքնաոչնչացում, դեպի ավելի խորացող արտագաղթ, այս բոլոր որոշումները պետք է կանխվեն:
- Կարելի՞ է ենթադրել, որ նմանատիպ բոլոր ակցաներին կանգնելու եք հասարակության կողքին:
- Ես չեմ գնում որևէ լիդերի կողքը կանգնելու, նման բաներ չեմ անում, որովհետև ես հասկանում եմ, որ եթե հիմքից չփոխես քո օրենքը, ով էլ գա, նույնն է անելու: Իսկ այն որոշումը, որը կլինի ոչ թե հանրային, այլ անձնական շահին ի նպաստ, իհարկե՝ կգնամ ու կկանգնեմ ժողովրդի կողքին:
- Կարծում եք՝ սա 50 դրամի՞ համար պայքար էր, մանավանդ որ Դուք և մյուսները հիսուն դրամի խնդիր չունեն, թե՞ պայքար անօրինական որոշման դեմ:
- Ինձ այնպես է վիրավորում այդ մեծամեծների հիմնավորումը, թե սա 50 դրամի կռիվ է, ես էլ հարց եմ տալիս նրանց՝ ասում եք 50 դրամի կռիվ է, բա ձեզ համար 50 դրամի կռիվ չէ՞: Այսինքն՝ քեզ համար դա 50 դրամի կռիվ է, ժողովրդինը ո՞չ: Դու, լինելով հարուստ, ուզում ես հիսուն դրա՞մ էլ պոկած լինել աղքատից: Հարցը հիսուն դրամը չէ, բանն այն է, որ պարանն այնքան էր ձգվել, որ ժողովուրդը խեղդվում էր, չուզեց խեղդվի, դրա համար վեր կացավ: Եվ թող իզուր տեղը ժողովրդին չասեն մանրախնդիր է: Հայկական մենթալիտետ է չէ՞–ինչ ես վեր կացել հիսուն կոպեկի կռիվ տալիս, էլ չի ասում, որ ինքը իմ 50 կոպեկը դնում է գրպանը, բայց դրանից չի խոսում:
Ի վերջո դա հասարակական տրանսպորտ է, ոչ թե գծատերերի սեփականությունը, որը վաղը կարող է որոշել թանկացնել այնպես, ինչպես ինքը կցանկանա:
- Այսօր քաղաքապետարանի դիմաց ակտիվիստները շարունակում են նստացույց անել՝ պահանջելով քաղաքապետարանի տրանսպորտի վարչության պետ Հենրիկ Նավասարդյանի հրաժարականը: Ի՞նչ եք կարծում՝ որոնք պետք է լինեն հաջորդ քայլերը:
- Թող ակտիվիստներն իրենց ուժերը պահեն, որովհետև այստեղ հարցը քաղաքապետի մեջ չէ և ոչ էլ՝ տրանսպորտի վարչության պետի: Ես ասել եմ ու կրկնում եմ՝ քաղաքապետը երբեք ինքնագլուխ որոշում չի կայացնում, այն էլ՝ Հայաստանում: Այստեղ ես շատ կուզեի ասել՝ հարգելիներս, դուք ուղղել եք ձեր նետը ոչ այն օբյեկտի ուղղությամբ, որը պետք է։ Եվ այսպես դուք կթուլացնեք այն գլխավոր հարցերը, որոնք միգուցե հիմա արագ լուծում են պահանջում: Ոչ մեկը այնտեղ ինքնագլուխ որոշում չի կայացնում, և դա հայտնի է անգամ 6 տարեկան երեխային, և ակտիվիստները թող իզուր սխալ օբյեկտ չընտրեն:
- Ի՞նչ գլոբալ խնդիրներ կնշեք, որոնց համար պետք է միավորվել այսօր:
- Ձեր հարցը պայթյունավտանգ պատասխան է ենթադրում, ձեր հարցի մեջ կա հեղափոխություն, բայց հեղափոխությունը շատ վտանգավոր բան է, պետք է իմանաս ում ումով ես փոխարինում: Դրա համար իմ ու քո խնդիրն այն է, որ նրան, ով ղեկավարում է երկիրը, ստիպել օրենքով գործել, օրենքով անել ամեն բան: Մենք փոխում մենք մարդկանց, բայց մենք չենք փոխում օրենքները, ես շատ ազնիվ մարդ եմ, բայց որ հայտնվեմ անազնվության կաթսայի մեջ, ես չգիտեմ՝ ինչ կանեմ: Այս իշխանությունը բավական դեմոկրատ է, և հիմա մենք առաջարկում ենք իրար հետ կողմ լինել մեր երկրին, ոչ թե՝ դեմ: Մենք բոլորս տեր ենք մեր երկրին, և եթե դու սխալ որոշում ես կայացրել, մենք կանգնում-ասում ենք՝ սխալ ես արել, և այնքան դեմոկրատ եղիր, ընդունիր քո սխալը, և եթե դու սիրում ես քո երկիրը, դու կընդունես քո սխալը, կփոխես որևէ բան, եթե` ոչ, չես անի: Մենք հիմա ուզում ենք տեսնել՝ սիրո՞ւմ ես դու քո երկիրը, թե՞ ոչ, թե՞ սիրահարվել ես։ Եվ հիմա ժողովուրդը կարող է ստիպել, կարծում եմ, որ կլսեն, և կարծում եմ այն փոքր հաղթանակն է, որը լսեցին, և ես ողջունում եմ նրանց, քանի որ նրանք շատ հանգիստ կարող էին Մարտի մեկ անել, բայց չարեցին:
- Այս իշխանությունը նախորդից տարբերվո՞ւմ է:
- Միանշանակ տարբերվում է. ավելի համբերատար է և ավելի դեմոկրատ: Ես կարծում եմ, որ կարելի է երկխոսության մեջ մտնել նրանց հետ և կարծում եմ՝ արդեն կլսեն: