Խորենացու ողբը ամեն անգամ կադալուց համոզվում եմ 16 դար թևածող այժմեականության մեջ: Նրանից առաջ տիրող վիճակն էլ եսիմ ինչ չէր: Ասենք Ներսես մեծի ժամանակ բացվեցին աղքատանոցներ ու անվճար հիվանդանոցներ: Կարիքավոր մարդիկ գոնե հանապազօրյա հացի մասին չէին մտածում, Արշակ Երկրորդն էլ բացեց Արշակավանը ու սենսացիոն քայլ արեց՝ հավաքեց բլոր հանցագործնեին մի տեղ, բայց դե ձեռ չտվեց դա մնացած իշխաններին...դե իսկ իշխանությունների դեմ խոսացող ամեն մեկին ՝լ ճանապարհից հեռացնում էին՝ ասենք նույնը արեց Տրդատի հայրը հայոց կաթողիկոսի հետ: Իսկ ինքնիշխան և ուժեղ թագավորն էլ ոչ ոքի ձեռ չէր տալիս՝ դրա համար պապի գլուխը հենց մերոնք կերան: Իսկ խորենացու ժամանակակիցներին էլ ձեռ չէին տալիս ուսյալ և թացը չորից տարբերող մարդիկ՝ դրա համար էլ երկրից կամ լարում էին կամ էլ persona nongrada հայտարարում Մաշտոցի աշակերտներին: Так что մեր մեջ քիչ բաներ են փոխվել անցած 16,17 դարերի ընթացքում:
Կից նյութն՝ այստեղ
