Անիծված լինի այն օրը, երբ ինտերնետը Հայաստանում դարձավ մատչելի նմանների համար

Մեծն Լոբանովսկին ասել է. 
Այն մարդը, ով երբևէ ֆուտբոլով չի զբաղվել, իրավունք չունի խոսել ֆուտբոլից, առավել ևս, երբ խոսքը վերաբերվում է աղջիկներին: Նրանք խանգարում են մեզ: 

Լոբանովսկին հենց այնպես ոչինչ չէր ասի, դա 100 տոկոս: Ինչ վերաբերում է աղջիկներին, ապա մերօրյա հայկական մարզական ԶԼՄ-ները ներկայացնող շատ ներկայացուցիչներ գեղեցիկ սեռի ներկայացուցիչներ են: Շատ հաճելի է, բայց նրանցից շատերը պարզապես իրավունք չունեն լինել այնտեղ, որտեղ որ կան: Բոլորս էլ հասկանում ենք, որ վերջիններս միայն լավ կարողանում են ձայնագրիչներ բռնել և մտցնել զրուցակիցների բերանները ու ոչ ավելին: Նրանք ուր, սպորտն ուր, առավել ևս ֆուտբոլը: Անիծված լինի այն օրը, երբ ինտերնետը Հայաստանում դարձավ մատչելի նմանների համար: Անիծված լինի այն օրը, երբ կոչվեցիք լինել ֆուտբոլային ԶԼՄ-ի անդամ: Ամաչեք ձեզանից, ձեր արարքից: Լուծումներ փնտրելու, առաջարկներ անելու փոխարեն ինչ-որ ոչխարների որոճածն եք թարգմանում: Փաստորեն լավ հասկանում եք էլի ոչխարների լեզուն: Դե նմանների պարագայում զարմանալի չէ: Համախմբվելու կոչով հանդես գալու փոխարեն ծաղրում եք արհեստների ու արվեստների քաղաք Գյումրին, ծաղրում եք մի քաղաք, որը համարվում է հայկական ֆուտբոլի ծննդավայր, քաղաք որն այնքան հանճարներ է ծնել ու շարունակում է ծնե... որն այսօր գտնվում է սոցիալական շատ ծանր վիճակում, բնակիչները օրվա հացը վաստակում են նույն ոչխարներին արածացնելով... Ինչից եք խաբար այ հիմարներ, երբևէ ապրել եք խոնավ, թաց, առնետներով լցված տնակներում, գիտեք ինչ է նշանակում 25 տարի գոյատևել մի քաղաքում, որը 88-ի նման երկրաշարժ է տեսել: Գիտեք ինչ է նշանակում մեկ ակնթարթում կորցնել ողջ ընտնաիքը, մեկ ակնթարթում կորցնել ամեն ինչ... Բնական է չգիտեք ու որտեղից իմանաք: Լավ հումոր կա.. ասում է երբվանից Թումանյան փողոցը գյուղ դառավ, ասում է այն օրվանից, երբ դու Թումանյան փողոցում տուն առաջ... Գյումրին եղել է կա, ու դեռ կլինի: Կեցցե Լենինականը՝ Գյումրին, կեցցեն լեննականցիք՝ գյումրեցիք... Խելք ու շնորհք ձեզ...