Հաճախ զարմանում եմ , ինչպես ԴԻՊԼՈՄՆԵՐՈՎ ԿՐԹՎԱԾ մարդիկ, կարող են լինել այնքան նախանձով ու ատելությամբ լեցուն, տխրահռչակորեն անարդար ու սխալ , իրենց անձնական նախանձախնդրություններից ու անձնական քաղաքական ձգտումներից ելնելով...եթե հակառակորդ քակաքական դաշտում նստած լինի Քրիստոսը որպես պաշտոնյա, կամ ղեկավար, այդ Քրիստոսը նույնիսկ կներկայացնեն որպես Սատանա...մինչ իրականությունը նա է, որ Քրիստոսը իր գործն է անում, իսկ Սատանան իրենը...Քաղաքական ամբիցաներով մարդու գործն էլ ուրիշի գործին նայելու փոխարեն, նայում են նրանց քաղաքական դաշտը ու դրա հիման վրա, ոչնչացնում հակառակորդ դաշտի ազնիվներին, իրենց քաղաքական նպատականերին հասնելու համար....Այդպիսով լավ խնձորը դառնում է փթթած, ու քաղաքական դաշտից դուրս է նետվում անարդարորեն, իսկ երկիրը պառակտվում է, կորցնելով աշխատող ազնիվ պաշտոնյաներ կամ ղեկավարներ....
