Nickelback – կանադական ռոք խումբը հավաքվել է 1996թ.-ին Հաննա ոչ մեծ քաղաքում` Չադ (վոկալ, կիթառ) և Մայք (բաս կիթառ) Կրյուգեր եղբայրների կողմից: Խմբում հանդես էին գալիս նաև նրանց ազգականներ Բրենդոնին (հարվածային գործիքներ) և Ռայան Պիկեն (կիթառ):
Երաժիշտները բավական երկար ժամանակ չէին կարողանում խմբին անուն տալ: Վորջապես որոշում են անվանել «Nickelback» («Here՛s your nickel back», այսինքն` «Ահա ձեր մանրը»` Մայք Կրյուգերի հիշողությունները սրճարանում մատուցող աշխատած տարիներից):
Իրենց երաժշտական ոճի ընտրության հարցում էլ խումբը երկար ժամանակ չէր կարողանում կողմորոշվել: Սկզբնական շրջանում նրանք կատարում էին տարբեր խմբերի երգեր, որը, ի դեպ, նրանց մոտ այնքան էլ լավ չէր ստացվում:
Բացի այդ` նրանք ցանկանում էին ստեղծել իրենց երգերը, քանի որ դա էր իրական հաջողության հասնելու միակ եղանակը: Սեփական ստեղծագործություններ գրելու միտքը առաջանում է Չադ Կրյուգերի մոտ, ճիշտ է, այդ ծրագրի ֆինանսավորումը ստիպված էին իրականացնել ծնողները:
Որպեսզի որդին կարողանա վճարել Վանկուվերում գտնվող ձայնագրման ստուդիայի ծախսերը, նրանք ստիպված են լինում վճարել 4000 դոլար:
1996թ.-ին տղաները ձայնագրում են իրենց առաջին «Hesher» դեմո-ալբոմը, որից հետո սկսում են հանդես գալ մի շարք համերգներով: Խմբի հանրաճանաչության հարցը իր վրա է վերցնում Չադ Կրյուգերը, որը նման աշխատանքի փորձ էր ձեռք բերել գովազդային ընկերությունում աշխատելու տարիներին:
Նրա մտածած սխեման շատ հասարակ էր: Չադի խնդրանքով նրա ընկերները զանգահարում էին տեղի ռադիոկայաններ և պատվիրում էին Nickelback-ի երգերը: Այդ եղանակով նրանք սկսեցին ձեռք բերել քիչ թե շատ ճանաչում:
Սակայն խումբը ցանկանում էր առաջ գնալ և նոր բարձրունքների հասնել, բայց դրա համար անհրաժեշտ էին լուրջ ֆինանսական միջոցներ և լավ մենեջեր:
1998թ.-ին խումբը հաջողության հասնելու համար մի քանի կարևոր քայլեր է ձեռնարկում: Նախ որոշում են ինքնուրույն զբաղվել խմբի գովազդով և կազմակերպչական աշխատանքներով:
Ապա խումբը տեղափոխվում է Վանկուվեր, որտեղ սկսում է հանդես գալ ակումբներում: Ակումբային ելույթները «Nickelback»–ի մոտ բավականին հաջող են ստացվում, և բացի այդ դրանք հնարավորություն են տալիս երկրորդ ալբոմի համար գումար հավաքել:
Եվ վերջապես խմբին հաջողվում է իր վրա ուշադրություն հրավիրել այնպիսի մարդկանց, ինչպիսիք են Դեյլ Պենները («Matthew Good Band» խմբի պրոդյուսերը) և Հարտ Ռիչարդսոնը («Rage Against the Machine» խմբի հնչյունային օպերատորը):
Արդեն 1999թ.-ին «Nickelback»-ը սահմանափակ տպաքանակով թողարկում է իր նոր «Curb» ալբոմը: Այն այնքան էլ հաջող ձայնասկավառակ չէր, սակայն առանձին թողարկած «Leader Of Men» սինգլը սկսում է հսկայական հաջողություն ունենալ:
Այդ երգը ընդգրկվում է 2000թ.-ին լույս ընծայած նրանց հաջորդ «The State» ալբոմում, որը արդեն վաճառվում է 1.5 միլիոն օրինակով:
Դա իրական հաջողություն էր և «Nickelback»-ը սկսում է հնչել Կանադայի գրեթե բոլոր ռադիոկայաններով: «The State» ալբոմով խումբը հարյուրավոր համերգներ է տալիս` ելույթ ունենալով այնպիսի խմբերի հետ, ինչպիսիք են «Creed»-ը, «Fuel»-ը և «3 Doots Down»-ը:
Խմբին սկսում են պաշարել պրոդյուսերները` ցանկանալով ամեն գնով նրանց հետ պայմանագիր կնքել:
Ի վերջո «Nickelback»-ը նախապատվությունը տալիս է «Roadrunner Records» (ԱՄՆ) ստուդիային:
Իր հաջորդ «Silver Side Up» ալբոմը խումբը ձայնագրում է 2001թ.-ի սեպտեմբերի 11-ին: Այն տարբերվում էր նրանց նախկին ստեղծագործություններից նրանով, որ երգերը դարձել էին ավելի խորիմաստ և փիլիսոփայական:
«Silver Side Up»-ը խմբին բարձրացնում է մի նոր հարթության վրա: Այն 4 ամսվա ընթացքում դառնում է «ոսկյա», «պլատինե» և ի վերջո «մուլտիպլատինե», իսկ «How You Remind Me» սուպերհիթը սկսում է գրավել ամերիկյան գրեթե բոլոր հիթ-շքերթները:
«How You Remind Me» սինգլը սահմանում է նոր ռեկորդ, այն մի շաբաթվա ընթացքում 3000 անգամ հնչում է ռադիոկայաններով:
«Nickelback»-ի հետագա տարիներին թողարկած ալբոմները էլ ավելի են ամրապնդում նրանց դիրքերը ռոք երաժշտությունում, իսկ 2005թ.-ին լույս տեսած «All The Right Reasons» ալբոմը շատ երաժշտական քննադատներ և երկրպագուներ համարում են խմբի ստեղծագործական գագաթնակետը:
Սակայն «Nickelback»-ի պատմությունը շարունակվում է, և միգուցե նրանց ամենամեծ հաջողությունը դեռ առջևում է:
Nickelback-ի ալբոմները:
Hesher (1996)
Curb (1996)
The State (1999)
Silver Side Up (2001)
The Long Road (2003)
All The Right Reasons (2005)
Dark Horse (2008)
Here and Now (2011)

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել