ԱԺ պատգամավոր, Հանրապետական կուսակցության անդամ Մհեր Սեդրակյանի մտերիմ մարդկանց շրջանակում պաշտոնյաները քիչ են. ինչպես ինքն է ասում` հիմնականում շփվում է ոչ պաշտոնյա անձանց հետ, նրանց հետ իրեն ազատ է զգում, որովհետև իրենք դերի մեջ չեն մտնում: Slaq.am-ի հետ զրույցում Մհեր Սեդրակյանը խոսեց ինչպես իր քաղաքական, հասարակական գործունեության, այնպես էլ ընտանիքի ու ընկերական շրջապատի մասին:
-Պրն. Սեդրակյան, քաղաքական գործունեության երկարամյա փորձ ունեք` համայնքի ղեկավարից մինչև ԱԺ պատգամավոր: Ինչպե՞ս եք գնահատում Ձեր անցած ուղին, ո՞րն է Ձեր հաջողության բանաձևը:
- Անցած ուղին ես նորմալ եմ համարում: Այնքանով, որ ես ազնիվ ու անկեղծ եմ եղել ժողովրդի նկատմամբ, այդքանով ինձ հաջողակ եմ համարում: Չեմ մտածում, որ անհաջող քաղաքական գործիչ եմ: Ես անկեղծ մարդ եմ և բոլորին նայում եմ այնպես, ինչպես իրենք կան: Բոլորի հետ շփվում եմ նորմալ` հավասարը հավասարի պես:
-Ինչպե՞ս եք գնահատում ընթացիկ գումարման խորհրդարանի կազմը և գործունեության հեռանկարները:
-1995թ. ես եղել եմ պատգամավոր և երբ համեմատում եմ 1995թ. և 2012թ. խորհրդարանների գործունեությունը, զգում եմ դրական մեծ փոփոխություններ և պատգամավորների առումով, և՛ խորհրդարանի գործունեության: Ինձ թվում է` այսօրվա մեր ընկերները, ովքեր ներկայացված են ԱԺ-ում, շատ հարցեր կարող են լուծել: Նախկինում այլ խորհրդարան էր, այժմ ուրիշ. որակական առումով այս Ազգային ժողովն անհամեմատ լավն է: Այժմ պատգամավորներն ավելի շատ են աշխատում, նախկինում` Լևոն Տեր-Պետրոսյանի պաշտոնավարման տարիներին, պատգամավորներն ասես գայլերի ոհմակ լինեին, մի անտեր մարդ տեսնեին` հարձակվում էին նրա վրա:
Ինչ վերաբերում է ԱԺ գործունեության հեռանկարներին, ապա դրանք ևս դրական եմ գնահատում: Ճիշտ է` այսօր ողջ աշխարհը ճգնաժամի մեջ է, սակայն, կարծում եմ, որ ամեն բան շտկվելու է, քանի որ մեր նախագահը` Սերժ Սարգսյանը, շատ խելացի անձնավորություն է: Այն, ինչ նա խոստացել է, կատարելու է, և համոզված եմ, որ մեր ժողովրդի ու ազգի համար լավ է լինելու:
-Ինքներդ Ձեզ համար ո՞ր դաշտն եք առավել արդյունավետ համարում գործադիր համայնքը ղեկավարե՞լը, թե՞ պատգամավորական գործունեությունը:
-Չեմ կարող մեկը մյուսից զատել: Այն տարիներին, երբ ես եղել եմ Էրեբունի համայնքի ղեկավար, իսկապես համայնքում դրական փոփոխություններ են եղել, բնակիչներն իրենց ավելի ազատ են զգացել: Իսկ ԱԺ-ում բնակիչներին հուզող բոլոր հարցերը ես փորձում եմ լուծել` այդ իսկ պատճառով էլ չեմ կարող մեկը մյուսից զատել. ասես մեկը մյուսի շարունակությունը լինեն: Պատգամավոր եմ ընտրվել, որպեսզի կարողանամ շատ ու շատ հարցեր հասցնել իրենց ավարտին: Այն բաները, որոնք չեմ կարողացել անել համայնքի ղեկավար լինելու ժամանակ, այժմ անում եմ որպես ԱԺ պատգամավոր, այսինքն` այժմ ավելի լայն լիազորություններ ունեմ, քան նախկինում:
-Քանի որ ծնունդով Էրեբունի համայնքից եք և շատ լավ գիտեք տեղի բնակչության խնդիրները, կասե՞ք, թե ինչ խնդիրներ ունի այսօր էրեբունցին, ի՛նչ հարցերով են նրանք ձեզ դիմում:
-Մեծամասնությունն ունեն աշխատանքի հետ կապված խնդիրներ, և ես, իմ հնարավորության սահմաններում, փորձում եմ լուծել այդ հարցը: Ես ինքս մարդկանց դրության մեջ մտնող եմ և ինչ կարողանում եմ` անում եմ: Էրեբունի համայնքը ավելի պրոբլեմատիկ և տանջված համայնք է, քան Կենտրոնը: Օրինակ` Էրեբունիում, երբ ինչ-որ մեկը խնդրում է կրպակ տեղադրել, փորձում եմ օգնել, որ այդպիսով գոնե հացի խնդիր լուծի: Էրեբունցիների բախտը չի բերել, որ այն Կենտրոն համայքն չէ, քանի որ Կենտրոնում մի կրպակը շատ ավելի մեծ եկամուտ կարող է բերել, քան, ասենք, Էրեբունիի մի ռեստորանը:
-Դուք նաև ԱԺ պաշտպանության, ազգային անվտանգության և ներքին գործերի մշտական հանձնաժողովի անդամ եք, կներկայացնե՞ք Ձեր գործունեությունը այս հանձնաժողովի շրջանակներում: Որևէ օրենսդրական նախաձեռնություն կա՞, որով Դուք առաջիկայում ԱԺ-ում կարող եք հանդես գալ:
-Առայժմ ոչ: Մեզ դիմում են, օրինակ, մեկի հանդեպ անօրինականության, կամ ասենք, բանակում կապված խնդիրների լուծման հարցերով: Նախաձեռնություններ կան, որոնք կաշխատենք և կներկայացնենք ԱԺ-ին: Բոլոր այդ աշխատանքները ընթացիկ փուլում են գտնվում:
-Ընդհանուր առմամբ ինչպիսի՞ ձեռքբերումներ և հաջողություններ ունի Հայաստանը պաշտպանության, ազգային անվտանգության և ներքին գործերի ոլորտում:
-Շատ դրական առաջընթաց կա. ժողովուրդն այժմ իրեն ավելի ապահով է զգում, ավելի վստահում է պատկան մարմիններին` և՛ Պաշտպանության նախարարությանը, և՛ ոստիկանությանը: Մեր այդ կառույցների աշխատանքը բավականին դրական եմ գնահատում: Գնալով տանում ենք նրան, որ ժողովուրդը զգա, որ ապրում է ապահով Հայաստանում:
-Որո՞նք են այն թերությունները, որոնք շտկման կարիք ունեն:
-Չեմ կարող առանձնացնել: Որքան էլ լավ աշխատես, միևնույնն է` բարեփոխելու կարիք կա: Ինձ թվում է ` 2-3 տարի հետո, մինչև մեր նախագահի պաշտոնավարման ժամկետի ավարտը, ահագին դրական փոփոխություններ կլինեն, և շատ -շատ հարցեր կլուծվեն:
-Դուք բավականին ճանաչված անձնավորություն եք, շատերն են Ձեզ դիմում թե՛ օգնության և թե՛ խորհուրդ ստանալու հարցով: Ո՞րն եք համարում Ձեր հաջողության գրավականը և ի՞նչ սկզբունքներով եք առաջնորդվում կյանքում:
-Մարդն ինքն է իր համար վաստակում հարգանքը, եթե ինձ չսվտահեն, ինձնից խորհուրդներ չեն հարցնի: Եթե իմանան, որ չեմ ուզում իրենց օգնած լինել, ինչ չեն արժանանցի այդ պատվին: Ես բոլորին լսում եմ, և որքանով կարողանում եմ` օգնում: Չի կարելի որևէ մեկին արհամարհել. եթե դու ես մարդու հույսը, և նա իրեն օգնելու հարցով քեզ է դիմում, դու պարտավոր ես դա անել: Ես այդ ամենը հասկանում եմ և աշխատում եմ հնարավորինս օգնել: Ոչ մի անգամ չեմ ձանձրանում, երբ ինձ դիմում են կամ գալիս են ինձ հետ խոսելու: Այդ պատճառով էլ հարգանք է առաջանում իմ անձի հանդեպ, քանի որ ես մարդկանց չեմ ասում` ժամանակ չունեմ, գնացեք, հետո կխոսենք:
-Եղե՞լ են դեպքեր, երբ չարաշահել են Ձեր վստահությունը:
-Այո, եղել են նաև նման դեպքեր: Եթե իրենք չեն հասկանում, ես հասկանում եմ: Գուցե նաև հասկանալով են չարաշահում: Քանի որ գալիս են ինձ մոտ, ես նրանց ընդունում եմ որպես մարդ: Մարդ կա՝ ֆինանսական հարցով մոտ 10-20 անգամ գալիս է, և մտածում եմ` երևի կարծում են, որ ես աշխարհի ամենամիամիտ մարդն եմ, սակայն միևնույնն է` չեմ կոպտում, փորձում եմ օգնել կամ գոնե մեղմ մերժել:
-Այս տարի մենք Հայաստանում ունեցանք երկու կարևոր իրադարձություն. ՀՀ նախագահի և Երևանի ավագանու ընտրությունները, որոնցից Էրեբունի համայնքը դուրս եկավ հաղթանակած` ձայների առավելությամբ, ինչում մեծ է նաև Ձեր դերակատարումը: Ինչպե՞ս է Ձեզ հաջողվել դա:
- Այն, որ նախագահն իմ մտերիմն ու իմ ընկերն է, նախագահական ընտրություններում ոչ մի նշանակություն չունի: Եթե լիներ մեկ այլ թեկնածու, ում ես ավելի հարմար համարեի, հաստատ այդքան չէի աշխատի: Բայց մեր նախագահն ամենալավ թեկնածուն էր: Որևէ մեկը մյուսին չի կարող ասել` ես քեզնից խելացի եմ, չկա մարդ, որ նրանից ավելի խելացի չլինի: Սա ոչ միայն իմ անձնական խնդիրն է, այլ ազգի: Պետք է մտածես ազգիդ համար, եթե ազգիդ համար ավելի շատ բան կարող է անել Սերժ Սարգսյանը, ինչու՞ դա չանել: Այո, այնտեղ կային թեկնածուներ, սակայն որքանո՞վ էին նրանք թեկնածու...ես չեմ ցանկանա որևէ մեկի մասին վատն ասել, սակայն ամենահարմար թեկնածուն հենց Սերժ Սարգսյանն է:
Ինչ վերաբերում է Երևանի քաղաքապետի ընտրություններին, ապա չգիտեմ՝ ինչպես կարելի էր մյուս թեկնածուներից ընտրել ինչ-որ մեկին: Երիցյան Արմենը մեր ընկերն է, նա լավ մարդ է, լավ ընկեր, սակայն քանի որ Հանրապետական կուսակցության անդամ էի, պետք է Տարոն Մարգարյանին պահեի: Եթե դրվեր որպես ընկեր, թաղեցի, կարող է` Երիցյանին պահեի, սակայն այստեղ Երևան քաղաքի և կուսակցության խնդիրն է, և բնական է, որ պետք է պաշտպանեի Տարոն Մարգարյանին: Շատ ուրախ եմ, որ Տարոն Մարգարյանը դարձավ Երևանի քաղաքապետ, քանի որ նա իսկապես լավ անձնավորություն է:
Իմ աշխատանքը, մարդկանց լսելու ունակությունը, իմ կատարած բարեգործությունները բերել են դրան: Այս ամենը եկել է 75 թվականից: Տեսեք, Լևոն Տեր-Պետրոսյանը եղել է էրեբունցի, ՀՀ նախագահ, սակայն իր հրաժարականից հետո նորից առաջադրվելուց հետո ամեն ընտրությանը ես իրեն հաղթել եմ: Եթե դու քո ընտանիքը չհարգես, քո քաղաքն էլ չես հարգի, հայրենիքն էլ: Եթե ես, օրինակ, լինեի նրա տեղը, այնպես կաշխատեի այդ տարիներին, որ իմ ժողովուրդը` թաղը, իմ նկատմամբ դրական լիցքեր կստանար: Բայց դուք ոչինչ չեք արել ձեր թաղի, քաղաքի, ժողովրդի ու պետության համար, այսօր առաջադրվում եք ու խաղում ժողովրդի նուրբ լարերի հետ: Ժողովուրդն այսօր մի փոքր վատ է զգում, ուզում եք դա օգտագործել ու նորից վերընտրվել: Այդպես չի լինում… ես միշտ էլ այնպես եմ աշխատել, որ կյանքում որևէ մեկն իմ հանդեպ վատ չտրամադրվի: Երևի իրենք էլ իրենց կյանքն են սխալ ապրել, կամ դասընթացներ կան, որ չեն անցել: Եթե անցած լինեին, կլինեին թամբի վրա, և ամեն ընտրության այնպես չէր լինի, որ իրենց խայտառակ ձևով հաղթեր թաղապետն այն թաղում, որտեղ իրենք մեծացել են: Պետք է լինել բարեհամբույր, բարեգործ, մարդկային: Կա գործող իշխանությունից «աբիժնիկ» զանգված, ես էլ առաջ միշտ ասում էի, որ գործող թաղապետին հեշտ է հաղթելը, որովհետև ժողովուրդը միշտ էլ դժգոհում է իշխանությունից, բայս ես այնպես եմ աշխատել, որ ինձնից դժգոհողները քիչ լինեն: Մինչ այսօր էլ այդ սկզբունքը պահպանում եմ: Մարդիկ գալիս են, ընտրվում են, դառնում են «եսիմինչեր», բայց մոռանում են, որ իրենց ժողովուրդն է ընտրել: Պետք է այնպես անեն, որ ժողովուրդն իրենց հարգի: Իմ առավելությունն այն է, որ ես կարող եմ լսել և իմ հնարավորության սահմաններում օգնել մարդկանց:
-Ի՞նչը երբեք չեք ների:
-Չեմ ներում դավաճանությունը, դա ինձ համար ամենածանր բանն է: Շատ են եղել դեպքեր, երբ մարդկանց օգնել եմ, նրանց նվիրվել ու զգացել եմ, որ ես խաբնված եմ: Կյանքում չեմ ների դավաճանությունը, խաբեությունը… Չեմ սիրում նման բաներ, ինչ կա, դա կասեմ, ես այդպիսի մարդ եմ:
-Ովքե՞ր են Ձեր շրջապատի մարդիկ:
-Իմ ընկերները հասարակ իմ թաղի, քաղաքի ժողովուրդն է. ավելի շատ ոչ պաշտոնյա մարդիկ են, բոլորին սիրում ու հարգում եմ: Պաշտոնյա ընկերներ ունեմ, բայց այն պաշտոնյայի հետ եմ ընկերություն անում, ով իրեն նորմալ է պահում: Ով իրեն աննորմալ է պահում, կարող եմ որպես մարդ ջնջել իմ ցուցակից հանեմ, շպրտել դուրս: Իմ համար պաշտոնը նշանակություն չունի, եթե պաշտոնյա ես, նորմալ մարդ ես, խնդիր չկա, ընկերություն կանեմ, սակայն ես հիմնականում շփվում եմ ոչ պաշտոնյա անձանց հետ, նրանց հետ ազատ եմ զգում, որովհետև իրենք դերի մեջ չեն մտնում: Այսքան ժամանակ չի եղել դեպք, որ ես խափնվեմ:
-Ինչպիսի՞ն եք Դուք խորհրդարանից դուրս` ընտանեկան և ընկերական միջավայրում:
-Ես իմ ընտանիքը շատ եմ սիրում, հարգում: Իմ ընտանիքին ինձ համար սրբություն է: Իսկ ընկերներիս մասին էլ կարող եմ ասել, որ իրենցով եմ ապրում: Ընտանիքիս ցավը տանեմ, այն իր յուրահատուկ տեղն ունի, սակայն ընկերներությունով եմ ապրում, որովհետև ամեն րոպե իրենց հետ եմ անցկացնում: Սիրում եմ նրանց ու պատրաստ եմ անել ամեն բան:
-Ո՞րն է այն վայրը, որտեղ Դուք լիցքաթափվում եք, հոգնած ժամանակ սիրում եք այցելել:
-Հոգնած ժամանակ սիրում եմ գնալ արտասահման: Երբ գնում եմ երկրից դուրս, այնտեղ ոչ մի տեսակի խնդիր չի լինում` հեռախոսազանգեր, կամ ինչ-որ հարցերով դիմել: Գոնե մեկ շաբաթ լինում եմ այնտեղ, լիցքաթափվում և հետո նոր էներգիայով գալիս եմ ու անցնում իմ գործերին:
-Կներկայացնե՞ք Ձեր ընտանիքը:
-Ունեմ երկու աղջիկ, մեկ տղա: Երկու դստրերիս ամուսնացրել եմ: Մի աղջիկս ավարտել է համալսարանը, մյուսը դեռ սովորում է: Տղաս ևս բաձրագույն կրթություն է ստացել: Ես ուրախ եմ, որ ունեմ այս կարգի կին, երեխաներ: Շատ սիրում ու հարգում եմ իմ ընտանիքը: Կարծում եմ, որ բոլոր նրանք, ովքեր շփվել են իմ ընտանիքի հետ, լավ գնահատական կտան:
-Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք առաջիկա 5 տարիներից, ինչպիսի՞ հեռանկարներ եք տեսնում
Հայաստանի համար:
-Այն, ինչ ասել է Սերժ Սարգսյանը, ես հավատում եմ, որ կիրագործի: Նա արել է այն ամենը, որ իր մասին լավը խոսվի: Ես չեմ ուզում վատը մտածել, կամ մտածել, որ չի կարող լինել, ամեն ինչ կարող է լինել և՛ լավը, և՛ վատը: Բայց համոզված եմ, որ մեր ազգի համար ամեն ինչ լավ է լինելու, որովհետև մեր նախագահը ձգտում է ամեն ինչ անել, որ իր մասին լավը խոսեն:
-Դուք շատ համբերատար եք, հանդուրժող, ի՞նչը կարող է Ձեզ հունից հանել:
-Այն, որ ես բան արած չեմ լինում, և ինձ մեղադրում են դրա մեջ, այդ ժամանակ կարող եմ ամեն ինչ անել, չարանալ: Մեկ էլ չեմ սիրում խաբեություն, ընկերոջը խաբելը, գցելը: Եթե ընկերություն է, եկեք հավատարիմ, նորմալ ընկերներ լինենք: Ես ազնիվ, ընկերություն սիրող մարդ եմ, եթե դա չի գնահատվում, կարող եմ ամեն բան անել:
