Դիկտաֆոնով մարդիկ «փայլում» են հարց տալու ունակությամբ: Հետո կարող ա դժգոհեն, որ իրանց վատ են վերաբերվում, ծաղրում են կամ չեն հարգում: Դիկտաֆոնի առկայությունը դեռ չի նշանակում լինել լրագրող: Սուր ու դժվար հարցեր տալը արվեստ ա: Իսկ էն, ինչ ես տեսնում եմ ու կարդում, լրագրության իմիտացիա է, անհաջող փորձ: 

Թարմ օրինակներ. 

Գագիկ Բեգլարյանին հարցնում են՝ Տարոն Մարգարյանը ձեզնից լա՞վ քաղաքապետ է: Ինքն էլ պատասխանում ա, բա քո մաման քեզանից լա՞վ աղջիկ է: 

Մանվել Գրիգորյանին հարցնում են՝ տեղյա՞կ եք ազատամարտիկների խնդիրներից: Ինքն էլ մատ ա տնգում ու ասում ա, որ 200 տարի պետք ա ապրես, որ իմ չափ տեղյակ լինես:

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել