Կյանքի նպատակը հասույթն է: Կյանքի էությունը` հասույթը: Աշխարհում բոլոր շնչավորները բաժանվում են երկու խմբի` նրանք, ովքեր ուտում են, եւ նրանք, որոնց ուտում են: Եվ այդ օրենքն ասում է. «Կեր, այլապես քեզ կուտեն»:
Կյանքն իր բարձրագույն կետին հասնում է այն վայրկյաններին, երբ նրա բոլոր ուժերը ձգտում են իրենց առաջ դրված նպատակների իրագործմանը: Ուրախությունն այն չէ, որ քո գործը հաջողություն է վայելում, այլ այն, որ դու գործում ես: Մարդը հոգեկան ցավ է ապրում, երբ իր աստվածներին մերժում են, եւ իր իսկ ձեռքերով կառուցված հաղթակամարները փլուզվում են: Մարդու փիլիսոփայությունը, ինչպես նրա կրոնը, մարդն ինքն է. մարդն այն ստեղծում է իր պատկերով եւ նմանությամբ: Ըստ իս, մարդն այս կամ այն բանն անում է` ենթարկվելով իր ցանկություններին: Իսկ նրա ցանկությունները շատ են: Նա կարող է ցանկանալ խույս տալ ցավից կամ հաճույքներ ըմբոշխնել: Սակայն ինչ էլ որ նա անի` նրան առաջ են մղում հենց այդ նույն ցանկությունները:
Կյանքը հագեցման անհագուրդ ծարավ է, իսկ աշխարհն ասպարեզ է, որտեղ բախվում են բոլոր նրանք, ովքեր ձգտելով հագեցումի` հետապնդում են մեկը մյուսին, որսում են մեկը մյուսին, խժռում են մեկը մյուսին, ասպարեզ, որտեղ հեղվում է արյունը, որտեղ իշխում է դաժանությունը, կույր պատահականությունն ու քաոսը` անսկիզբ ու անվերջ:
Մարդկային ցեղը դատապարտված է թաղվելու նախնադարյան խավարի մեջ, մինչեւ որ վերստին կսկսվի արյունալի վերելքը: