Սերժի համար մի ժամանակ ականություն էր անում Արտաշես Գեղամյանը («Ազգային միաբանության» առաջնորդն այժմ ՀՀԿ–ի ցուցակում է), հետո՝ Արթուր Բաղդասարյանը (ՕԵԿ առաջնորդն այժմ Սերժին կից ԱԽՔ է աշխատում)։ Հիմա էլ էստաֆետն ընդունել է Րաֆֆին, բայց իր դերն այնքան կոպիտ է խաղում, այնքան «ֆալշ» կա նրա գործողություններում, որ ժամանակից շուտ պայթեց։ Բանն այն է, որ Րաֆֆին չունի ո՛չ Գեղամյանի արտիստիզմը, ո՛չ Բաղդասարյանի այն օրերի էլեկտորատը, որպեսզի կարողանա էականորեն ազդել գործընթացների վրա. որքան էլ փող ծախսեն իշխանությունները «Ժառանգության» համար, որքան էլ Նուշիկյանն իր փողոցային մեծածավալ վահանակները տրամադրի ժառանգականներին, որքան էլ հեռուստաեթերն առատորեն բացվի Րաֆֆիի ու իր «հացադուլային» թիմի առաջ, որքան էլ միշիկական կայքերն ու թերթերը օգնեն Րաֆֆին, միևնույն է, ոչինչ դուրս չի գա։ Այնպես որ, Սերժ Սարգսյանին չի հաջողվելու հերթական անգամ մոլորեցնել հանրությանը։ Բա մենք ինչի՞ համար ենք, որ թողնենք հերթական «դհոլը» ձայն փախցնի ու նպաստի Սերժի վերարտադրմանը։
