Հետաքրքիր է՝ «ժողովրդական», «ժողովրդի մասին մտածող», «ժողովրդի հոգսերով ապրող», «հանուն ժողովրդի գործող»՝ իշխանամետ ու ընդդիմադիր քաղաքական ուժերը, ակտիվիստներն ու տարբեր սադրիչները ինչու՞ այս պահին նստացույց անող ազատամարտիկների կողքին չեն, որովհետև ազատամարտիկները աթոռ չեն պահանջում, այլ պարզապես կոնկրետ հարցի լուծու՞մ։ Մի՞թե դա պակաս կարևոր հարց է, քան աթոռակռիվը։ Թե՞ երևի այստեղ ինտրիգ չկա, հետաքրքիր չէ, ստանալիք էլ չի լինի, ջհանդամին թե սոված չեն մնա... Եվ նման հոգեբանություն ունեցող ժողովուրդը իրավունք ունի՞ փոփոխություններ ակնկալել։

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել